In de serie " Even voorstellen" en " herinneringen aan" vertel ik situaties uit het dagelijks leven in ons woonzorg centrum. Ik vertel over de mooie en bijzondere mensen die wij mogen verzorgen met welke vorm van Dementie dan ook. Ik vertel over de situaties die we mee maken, de situaties waarin we verzeild raken en hoe we als zelfsturend team (dat gaat zo in 2018) proberen te komen tot goede zorg.
Wat is dat trouwens, goede zorg?
We proberen dat elke dag, goede zorg geven.
Elke dag proberen we de bewoners een leuke dag te bezorgen.
Maar natuurlijk hebben we ook te maken met uitval van collega's door ziek en zeer,
familieleden met schijnbaar andere belangen.
Bewoners die overlijden.
Alles komt aan de orde, wetgeving, budgetten, tilapparaten, bijscholingen.
We zijn ook nog eens collega's met verschillende voorkeuren, meningen.
We begeleiden leerlingen en stagiaires.
Meestal hebben we het ook leuk met elkaar.
Ook wonen er nog ' gewone' bejaardenhuis bewoners die mochten blijven op het moment dat de doelgroep veranderde.
Of deze mensen nog altijd blij zijn met hun keus van 5 jaar geleden?
Ze houden wel de bekende zusters, kunnen ook complexe zorg krijgen zonder te hoeven verhuizen, maar de vriendinnenclub wordt ook steeds kleiner.
Net als het personeel krijgen zij ook te maken met de steeds groter wordende groep dementerenden, en leren ook zij met vallen en opstaan hoe je daar mee om kan gaan.
Ook deze vriendinnengroep blijkt niet te zijn gevrijwaard van dementie.
Maar hoe houd je jezelf en je vriendinnen hiermee voor de gek?
Hoor aan mijn verhalen dat het niet vreselijk is in verpleeghuizen,
maar dat de ziektes vreselijk zijn waardoor je in een verpleeghuis komt wonen.
