Joaz Christiano, uw speciale correspondent, gaat - uitgedaagd door @Hans van Gemert - opnieuw op onderzoek uit. Vorige keer belichtte hij ‘Geloven als een kind’.
Vandaag is het onderwerp ‘Christen zijn in het dagelijks leven’. Want ja, hoe doe je dat: geloven buiten de zondag om? ‘Geloof op zondag valt niet zwaar, maar maak je het dan ook dagelijks waar?’, zoals een oud lied ons vraagt.
Lees hier de interviews met de klantvriendelijke Shania, de beeldbrenger Noah en de creatieve kok Jacques.
Klantvriendelijkheid vanuit het hart
Hallo, Shania. Vandaag gaan we het hebben over christen zijn in het dagelijks leven. Wat is jouw gedachte als je die term hoort?
Ik vind het logisch, dat ik als christen mijn voorbeeldfunctie moet uitleven. Maar het is natuurlijk niet altijd eenvoudig. Ik werk in een café en het taalgebruik van de klanten kan tè vaak niet door de beugel.
Maar je kunt er meestal niets van zeggen. Klantvriendelijkheid staat bij mij hoog in het vaandel. De klant is koning. Gelukkig ben ik van nature wel klantvriendelijk.
Het draait bij jou dus om klantvriendelijkheid?
Ja, natuurlijk! Voor mij is dat een uiting van naastenliefde. Als ik de klanten een heerlijk bakje koffie voor kan (of mag) zetten en daarbij af en toe een vriendelijk praatje kan maken, ben ik in mijn nopjes. En God ook, hoop ik.
Heb je het in die praatjes wel eens over God?
Dat is een heel ander verhaal. Ik geloof dat mensen het kunnen zien, als Christus in iemands hart zit. Maar letterlijk over het geloof praten? Nee, daar is het eigenlijk toch ook wel te persoonlijk voor. Ieder mens moet namelijk zelf weten wat hij met het geloof doet en hoe zij over God denkt.
Goed. Dank je wel, Shania, voor je openhartigheid. Ik vond het leuk om je gesproken te hebben.
Klantvriendelijkheid, beste lezers, is dus één van de aspecten van het christenleven. Maar hoe zou onze fotograaf Noah daarover denken?
Intermezzo: een vergelijkbaar interview op YouTube is hier te vinden:
Christus in beeld brengen
Fotografie en christen zijn; gaat dat samen in het dagelijks leven, Noah?
Niet elke foto die ik maak is specifiek christelijk, nee. Dat zou een illusie zijn. Een fotograaf legt vast wat zijn oog ziet. God ziet het hart aan en dat is moeilijk te vereeuwigen. Hoewel het wel voor eeuwig is natuurlijk. Maar toch kan ik wel zeggen, dat ik als beelddenker Gods aanwezigheid her en der ervaar. En dat probeer ik ook uit te dragen.
God is aanwezig in beelden? Hoe bedoel je dat?
Nou, misschien klinkt het wat hoogdravend. Maar zoals verschillende profeten in de Bijbel visioenen kregen, krijg ik ze ook. En daar probeer ik dan plaatjes bij te vinden om mij heen.
Met die foto’s kan ik de boodschap die God voor ons heeft dan wereldkundig maken. Regelmatig word ik daarover dan bevraagd. Mensen vragen zich af wat ik nou precies bedoel, of herkennen iets, of bemoedigen mij. De reacties zijn heel divers, maar de GGD - de grootste gemene deler - is, dat God mensenharten raakt.
Bedoel je, dat je met jouw foto’s het evangelie verkondigt?
Dat is niet het hoofddoel natuurlijk. Maar het is wel een prettige bijkomstigheid. De engelen in de hemel juichen over één ziel die tot bekering komt. Dan mag mijn hart op dergelijke momenten ook wel een vreugdedansje maken. Dankbaar voor dit mooie talent.
Een prachtig verhaal, Noah. Dank je wel. Ik wens je een toekomst met nog vele van die vruchtbare foto’s.
Het geloof op de kaart zetten
Hallo, Jacques. Fijn dat je wilt meewerken aan dit interview. De lezers - en ikzelf eerlijk gezegd ook wel - zijn benieuwd hoe jij christen kunt zijn in het dagelijkse koksleven.
Nou, dat is eigenlijk heel eenvoudig. Ik kook met liefde, uit dankbaarheid voor het talent dat God mij gegeven heeft. Sommige mensen bidden voor het eten. Onder christenen is dat heel gebruikelijk. Maar ik bid ook voor het bereiden van het eten.
Dus jij doet je werk biddend, Jacques?
Ja, precies. En ook bij de namen van de gerechten probeer ik rekening te houden met mijn geloof. Ik laat me graag inspireren.
Denk maar eens aan: ‘Broodje manna’, ‘Het toch geslachte Lam’ of de speciale ‘Biefstuk Nebukad’. Om de ‘Sorbet openbaring’ maar niet te vergeten!
Dus jij zet het christen zijn letterlijk op de kaart? En pluk je daar ook de vruchten van?
Jazeker! Het gebeurt regelmatig dat onze gasten ter plekke, aan tafel, hun leven aan de Heer geven. En dan heb ik een speciaal presentje voor ze (als ze dat willen natuurlijk): en ‘Koffie bekeerd’.
Een fantastisch getuigenis, Jacques! Christen zijn in het dagelijks leven zit dus vol creativiteit en inspiratie.
Ik weet zeker, dat dit de lezers opbouwt en bemoedigt.
In zijn schrijfuitdaging roept @Hans van Gemert ons op deze maand iets te schrijven bij een van de afbeeldingen.
Deze keer gebruik ik de 4 afbeeldingen allemaal.
