Ondanks een beginnende Addison crisis en dat ik het net als iedereen zwaar had met het warme weer voelde ik me over het algemeen met aangepast tempo en mijn tropenrooster prima. Ik kan er zelfs van genieten.

Helaas nu sinds een paar dagen ben ik zo ontzettend moe. Ik kom erg moeilijk mijn bed uit en hang veel op de bank en mijn hoofd is erg onrustig. Ik heb een gevoel van chaos en alles is onoverzichtelijk.

En dan loop ik tegen zoveel dingen aan. Het lijkt wel hoe moeier ik ben hoe meer ik ook van mezelf moet. Ik moet rommel opruimen, maar als minimalist is dat niet veel en dat kan best tot mogen wachten.  Ik moet dingen voor de vogels doen zoals ander speelgoed voor ze opzoeken. Niet dat ze zich NU vervelen, maar toch terwijl alles echt teveel is. Ik sleep mezelf voort en vind op dit soort momenten echt niets aan mijn leven.
Ik zie dus ook weer als een blok tegen de herfst/winter op. Vorig jaar zat ik nog aan de antidepressiva. Dat na een lang afbouw schema wat ik ook graag wilde om terugval zo klein mogelijk te maken vind ik het wel spannend. Ik vind het zo lastig iedere keer weer na een goede periode weer zo moe te zijn. Nu nog redelijk weinig pijn, maar ook dat zit er wel weer aan te komen.
Ik probeer maar te bedenken dat er aan het einde van iedere slechte periode ook wel weer een goede komt.

NOTE 100 mensen, 101 behandelingen. Fijn dat iets voor jouw wellicht werkt, maar ik hoef het niet te weten. Ik mankeer zo ontzettend veel en heb al heel veel geprobeerd. Goede tips ongeacht lief bedoeld, maar zo kan ik het niet meer zien. De reden van dit blogje is gewoon om van me af te schrijven.


#Chronischziek 
#moe