Akronim

SOS jest skrótem powszechnie stosowanym w internecie w odniesieniu do zbawienia naszych dusz. Ten dosłowny akronim był pierwotnie znany jako Międzynarodowy Kodeks i/lub Ekstremalne Sygnał niepokoju. Słowo SOS to fonetyczny skrót hasłem „Uratuj nasze dusze” popularny na początku XX wieku. Chociaż SOS jest oficjalnie sekwencją kodów Morse'a, jest często używany jako skrót dla fraz takich jak „Zapisz nasze statki” i „Ocal nasze dusze”

Morse

W kodzie Morse'a SOS (wymawiane S-O-S) jest używany jako sygnał alarmowy, co oznacza, że statek musi zostać uratowany. W kodzie Morse'a ``SOS” jest sekwencją trzech kropek, trzech datów i trzech innych kropek, które składają się na pisownię ``S-O-S”.

Fale radiowe

Składający się z trzech kresek em, trzy en kreski i trzy kolejne em kreski, „SOS” był często używany na falach radiowych. Ponieważ międzynarodowy kod Morse'a reprezentował S jako trzy kropki, a O jako trzy kreski, oryginalny sygnał alarmowy wkrótce stał się znany jako SOS. W Międzynarodowym Morse'u, trzy kropki zrobić „S” i trzy kreski zrobić „O”, i wkrótce stało się powszechne, aby nieformalnie odnosić się do SOS jako „S O S”, ze światem elektrycznym 12 stycznia 1907 roku, który stwierdza, że „statki te w niebezpieczeństwie używają specjalnego sygnału SOS powtarzanego w krótkich odstępach czasu.

W rzeczywistości akronim SOS nie jest skrótem i wcale nic nie znaczy. Ponieważ składa się z trzech liter, naturalne jest założenie, że SOS jest skrótem. Nic z tego nie jest prawdą, ale jedno jest pewne: termin SOS jest używany jako sygnał alarmowy i jest często używany przez Marines, zwłaszcza tych, którzy zgłaszają sytuacje awaryjne ze statków, i opiera się na kodzie Morse'a. Patrząc na to, co Wikipedia ma do powiedzenia o pochodzeniu sygnału alarmowego SOS, wydaje się, że został on po raz pierwszy formalnie wprowadzony w 1905 roku jako część niemieckich przepisów radiowych, a następnie przyjęty jako międzynarodowy standard wkrótce po 1906 roku.

Uratuj nasze dusze

Kolejnym dowodem na to, że SOS nie oznacza „Zapisz nasz statek” lub „Zapisz nasze dusze” jest fakt, że SOS został po raz pierwszy przyjęty przez Niemców w 1905 r. Sygnał SOS jest międzynarodowo uzgodnionym sygnałem kodowym Morse'a, który został zaprojektowany tak, aby był łatwy do zapamiętania. Dziś sygnał SOS pozostaje najprostszym i najlepszym sygnałem do użycia, gdy ktoś ma kłopoty. Na II Konferencji Radiotelegraficznej w Berlinie w 1908 roku, ostatecznie postanowiono, że SOS jest uniwersalnym sygnałem zagrożenia.

Marconi

3 października 1906 roku firma Marconi i niemieckie organizacje Telefunk zorientowali się, jak używać sygnałów „SOS”. Kiedy RMS Titanic zatonął w 1912 roku, ludzie na tonącym statku musieli generować sygnały CQD i SOS. Operatorzy Marconi na pokładzie SS Arapahoe pierwszy wysłał sygnał dopiero po tym, jak statek uderzył w górę lodową, aż inny operator zasugerował, że również spróbować nowego sygnału „SOS”.
Operator statku w niebezpieczeństwie opóźnia wysyłanie komunikatu SOS w celu nadania operatorom radiowym poza służbą czasu na dotarcie do ich sali radiowej. Dziś statek może sygnalizować awaryjne naciśnięciem przycisku, podnosząc telefon lub dzwoniąc przez fale radiowe, ale komunikat SOS będzie prawdopodobnie nadal działać jako zapasowe połączenie alarmowe. Oryginalny sygnał niepokoju jest mało prawdopodobne, aby całkowicie zniknąć, gdy ktoś używa go jako wizualnego sygnału niepokoju w kamyczkach na plaży na bezludnej wyspie.

Sygnał niebezpieczeństwa

Klasyczny sygnał SOS jest nadal rozpoznawany dzisiaj jako ważny sygnał alarmowy, zwłaszcza jeśli jest wysyłany wizualnie za pomocą lustra sygnału, ale bądź pewny, jeśli zadzwonisz SOS w kodzie Morse'a lub przemówisz go do mikrofonu, świat nadal będzie wiedział, że potrzebujesz pomocy. Sygnał stał się dość dobrze znany, że SOS jest używany jako nieformalny termin dla każdego wezwania o pomoc lub powiadomienie o sytuacji nadzwyczajnej, na przykład w sekcji „Wyślij SOS do rady, aby poinformować ich, że będziemy musieli zaplanować nadzwyczajne spotkanie” Pilny komunikat musiał zostać dostarczony tak szybko, jak to możliwe i wykorzystać jak najmniej mocy, dlatego skrót SOS stał się międzynarodowym standardem. SOS to angielskie słowo, które oznacza proszenie o pomoc, zwłaszcza jeśli chodzi o niebezpieczeństwo.

Nowoczesny slangu

W nowoczesnym slangu SOS służy do dodawania dramatu do sytuacji, którą uważasz za negatywną, lub poprosić o pomoc w czymś. We współczesnej terminologii SOS jest „sygnałem proceduralnym” Morse'a lub „prosign” [3], wykorzystywanym jako znak startu wiadomości dla transmisji wymagających pomocy, gdy utrata życia lub katastrofalna utrata mienia jest bliska. Ta własność intelektualna sprawia, że sygnał SOS jest powszechną metodą sygnalizacji, a nie tylko w nawigacji.

Nowoczesne SOS

Różne nowoczesne połączenia SOS wymagają sygnalizacji wizualnej i słuchowej, takich jak flary, światła awaryjne, odbicia lustrzane, gwizdy i flagi. Ze względu na łatwość obsługi SOS sygnał SOS może być podawany za pomocą latarki z trzema krótkimi błyskami światła, a następnie trzy dłuższe błyski, a następnie ponownie trzy krótkie błyski światła. SOS - trzy kropki, po których następuje trzy kreski, a następnie trzy kropki wysłane jako pojedynczy wiersz - stał się uzgodnionym komunikatem dla komunikatu awaryjnego ze względu na łatwość obsługi i fakt, że jest mało prawdopodobne, że wiadomość została błędnie zinterpretowana .

Udokumentowano, że Titanic po raz pierwszy użył CDQ zgłosić sytuację awaryjną, a później, na sugestię drugiego operatora radiowego Harolda Bride, pierwszy operator radiowy użył SOS.