Ik geef eerlijk toe dat ik de laatste weken tot maanden het zwaar heb gehad. Het is me opgevallen hoe hard mensen kunnen zijn in deze tijden.
Tot voor kort dacht ik dat ik in een democratie leefde. Enfin, of toch min of meer één.
Dan kwam dat virus. Plots had België een noodregering en werd er beslist dat alles dicht moest, op enkele essentiële zaken na. Ja, essentieel werd opeens het sleutelwoord. Er bestond ook zoiets als niet-essentiële medische zorg. Een knobbeltje in de borst moest evengoed plaatsmaken voor corona, dan een borstvergroting.
Ik hou me niet bezig met wilde complottheorieën. Maar ik stelde me er wel vragen bij dat een overheid zomaar mag beslissen dat je zaak dicht moet. Ze mogen zomaar in jouw plaats gaan bepalen dat je een peuter bent, die voor zijn veiligheid moet opgesloten worden.
Vrije wil? Dat hebben we opeens niet meer. Fikse boetes voor wie zich niet aan de regels houdt, dat krijgen we.
Zelfbeschikkingsrecht? We mogen niet meer over ons eigen leven beslissen. We hebben hier recht op euthanasie bij uitzichtloos leiden, maar mensen die het nu moeilijk hebben met de opgelegde eenzaamheid, worden uitgelachen als zwakkelingen.
Ik heb mensen zelfs horen zeggen dat voor de zwakkeren zorgen, enkel voor de fysiek zwakkeren is. De mentaal labiele mensen mogen eruit. Het zusje met suikerziekte dat hoogstwaarschijnlijk een leven ziekenhuis in en uit zal te wachten staan en die de maatschappij tonnen geld gaat kosten, omdat ze negen kansen op tien toch niets op de arbeidsmarkt zal presteren met haar gezondheid, is plots veel belangrijker dan een harde werker die depri wordt van het verplicht stilzitten.
Nog nooit heb ik de mens als zulke harde wezens bekeken. Het is precies of iedereen heeft eens zijn prioriteitenlijst opgemaakt van wie recht heeft op leven en wie niet.
Als je realistisch bent en je vragen stelt over de regels, ben je plots een massamoordenaar. Durf vooral niet over groepsimmuniteit te spreken. Lees vooral die artikelen niet, want deze wetenschappers die voorheen aan autoriteit waren, tellen nu niet meer.
Dit virus is anders. Het verdeelt mensen.
Hele families worden uit elkaar gerukt, als je moet kiezen wie dat ene contact is dat je nog mag uitnodigen. Het is vragen om drama's.
Nog nooit waren er zoveel zelfmoorden. Nog nooit stierven er zoveel vrouwen door huiselijk geweld.
Maar hey, we moeten vooral onze mondkapjes dragen, onze handen ontsmetten en kijken naar de virusdoden. Die cijfers die ze ons elke dag naar het hoofd gooien.
Ja, er is een oversterfte, maar is het enkel het virus? Dat ze onze zorg jaar en dag afgeroomd hebben, dat zullen onze regeringen niet meer zeggen.
Dat psychologen aan de alarmbel trekken en momenteel 69% van de jongeren met zware mentale problemen zit door de maatregelen, dat blijft een fait divers. Dat de evenementensector en de horeca kreunt, net als de kappers en de schoonheidssector, dat is niet belangrijk. Die mogen een stille dood sterven.
Griep zou niet meer bestaan. Er zijn 63% minder kankers ontdekt. Oncologen beginnen deze patiënten nu te zien. Dikwijls wanneer het te laat is. Tenen die geamputeerd moesten worden, zijn nu benen.
En nog steeds wacht ik op het wetenschappelijke stuitende bewijs dat we zonder maatregelen meer levens hadden gered. Ik ken persoonlijk wel enkele mensen die zonder de maatregelen nog zouden geleefd hebben. Wie ze ermee gered hebben? Ik weet het niet.
Ik stelde die vraag aan topexpert Marc Van Ranst. Mijn antwoord was een block.
Ik leerde destijds in het middelbaar dat virussen zich aanpassen aan de situatie. We maken het dit virus zo moeilijk om zich te verspreiden, dat ik er op één of andere manier niet van sta te kijken dat er een besmettelijkere variant opdook. Ben ik nu zo helderziend, of gewoon even aan het nadenken over wat ik destijds in het middelbaar geleerd heb?
Nu, het feit dat iemand die al 30 jaar virussen bestudeert me blockt omdat ik hem ernaar gevraagd heb en naar de gevolgen van niet-essentiële medische zorg (wat een term), bewijst in mijn ogen dat hij er even goed naar slaat als een blinde naar een ei, zoals we hier zeggen.
In januari zei hij nog dat dit virus niet zo gevaarlijk is. We moesten ons meer zorgen maken om de seizoengriep, zei deze expert met een smile in de media.
Nu sluit hij iedereen op. Of laat hij ons opsluiten door ministers die aan zijn lippen hangen.
Ik ontken het virus niet, maar ik stel me vragen bij alles. Dat we er geen vaccin tegen hebben, dat er mensen van kunnen sterven ... Akkoord!
Maar toen AIDS ooit zoveel doden eiste, verplichtte men ook geen condooms voor wie graag losse flodders schoot. Nu heeft men nog steeds geen vaccin tegen dit potentieel nog dodelijker virus. Men heeft enkel medicatie waarmee het een chronische ziekte blijft, die mogelijk niet meer besmettelijk is naar anderen toen.
Tegen dit virus hebben we meteen een vaccin. Sterk werk. Of het was al langer gekend dat men dit virus kon verwachten en ze waren er langer mee bezig, of we worden allemaal proefkonijnen. Ik zou het niet weten, maar ik weet enkel dat in 2017 een project dat toevallig HORIZON 2020 heette en een vaccin naar dit soort virussen moest ontwerpen, stopgezet werd wegens niet rendabel.
Nu wil heel de wereld dat vaccin, dus is het volgens mij weer op gang gezet. De medische wetenschap is geen liefdadigheid. Als niemand de nood voelde aan dit vaccin, zou het er niet komen.
Ik ben dus niet tegen het vaccin. Alleen vind ik het nog straffer dat ik dan weer andere viroloog hoor zeggen dat men al lang een antiviraal middel kon hebben, waarmee we mensen een pilletje konden geven en ze niet ziek zouden worden van dit virus.
Nu, ik voel me dus sterk bekocht. Heel de economie moet kapot, omdat de medische sector blijkbaar winst moet hebben en onze regeringen op onze angsten inspelen.
Mensen zijn goed in hun bubbels gekropen. Hele vriendenkringen en families maken elkaar al af over wie zich wel of niet wil laten vaccineren.
Wie op reis wil wordt scheef bekeken. Wie graag naar de kapper wil, iets met vrienden gaan drinken mist, naar de festivals verlangt ... Wordt als een egoïst bestempeld.
Eerlijk: ik denk dat we sneller van onze menselijkheid dan van dit virus vanaf gaan zijn.