We kunnen wel wat kritische mensen gebruiken

#corona #who #agenda2020 #draconischemaatregelen #virus #spoedwet #persconferentie  #kleuters  #coronaviruslockdown 

BEGRIJPEN 🤔

Zaterdag fietste ik rond en zag verlaten voetbalvelden, drukke wandel- en fietspaden, stille hockeyvelden, een volle sportschool, lege terrassen en wel 20 man wachtend voor de viskraam op de markt. En voelde me verdrietig, angstig en probeerde het te begrijpen.
Ik zwem ’s ochtends mijn baantjes in een overdekt zwembad vol met veelal 50-plussers, mijn zoon van 18 mag niet in de buitenlucht trainen met zijn team (zelfs niet met inachtneming van de 1,5 meter maatregel). De Efteling is open, we mogen naar de Ikea en Hornbach, maar in de buitenlucht een kop koffie of glaasje wijn drinken op een terras mag niet.

Ik zag mensen op de fiets in de natuur met een mondkapje. En ik begrijp het niet.
Mensen die verontwaardigd zijn dat de koning naar zijn vakantiehuis in geel gebied gaat, terwijl de vakantieparken in Nederland bomvol zitten. Eenieder staat het vrij om een vlucht naar het Griekse vasteland te boeken en er van te genieten. Over voorbeeldfunctie gesproken.

In de krant lees ik dat het te druk was in de steden, op het strand en in de bossen, en dat het onze eigen schuld is dat onze stranden en natuurgebieden gesloten gaan worden, want te veel mensen gaan een luchtje scheppen.

Ik voel een depressie opkomen en ik raadpleeg de site van de GGZ: ‘blijf niet de hele dag thuis, spreek af met mensen en onderneem activiteiten’. Goede tip! En ik denk: dan maar naar de meubelboulevard volgend weekend?

ANGST 😫

Op dinsdagavond luister ik braaf naar de persconferentie en denk: we worden toegesproken als kleuters; we moeten zoveel mogelijk thuisblijven en als we ons goed gedragen mogen we straks weer naar buiten. We worden geacht niet de grenzen op te zoeken. Maar als je mensen als kleuters aanspreekt, gaan ze zich er naar gedragen, denk ik dan.

Het kabinet kondigt maatregelen af met de bedoeling het virus ‘een klap met de hamer’ te geven, maar ik hoor ze slechts losse flodders afvuren; maatregelen zonder enige onderbouwing, geen duidelijk doel, geen idee welke maatregel welk effect heeft. Maar met de enige zekerheid dat als ze niet werken het komt door ons gedrag. Maatregelen zo ontwrichtend in het leven van zoveel mensen.

Ik zie het slechte nieuws gedrukt in chocoladeletters langskomen en zoek de kleine lettertjes, want daar staan de lichtpuntjes. En ik begrijp dat angst het draagvlak voor de maatregelen creëert. Angst is de kurk waarop nieuws drijft.

En ik vind het fascinerend en beangstigend dat binnen 8 maanden een deel van de Nederlandse bevolking bijna smeekt om een lockdown. En probeer het te begrijpen.
Wat is het doel van de maatregelen? Zo veel mogelijk sterfgevallen voorkomen? Aantal besmettingen terug naar nul? Onsterfelijkheid? De zorg ontlasten?

ZORG 😷

Ja, de zorg! De zorg piept en kraakt. Reguliere zorg wordt afgeschaald, lees en hoor ik. En ik probeer te snappen wat reguliere zorg nu exact is. En wat is dan corona-zorg? En waarin verschilt die zorg dan van elkaar?

In het voorjaar was heel Nederland in rep en roer omdat er mogelijk ‘onmenselijke’ keuzes gemaakt moesten worden in de ziekenhuizen door corona. En ik dacht: voor mijn vader was in 2009 geen IC-bed vrij en hij moest naar Antwerpen overgeplaatst worden om daar uiteindelijk te sterven en mijn moeder werd in 2016 niet verder behandeld op de IC omdat ze dementerend was. Dit soort keuzes worden sinds jaar en dag in de Nederlandse ziekenhuizen gemaakt. En vonden we tot 8 maanden geleden niet dat deze keuzes vaak bedoeld waren om onmenselijk lijden te voorkomen? Daar waren we als Nederlanders toch trots op? En ik begrijp niet waarom menselijke keuzes ineens onmenselijk zijn gaan heten? Waarom gaat het ineens om kwantiteit en niet meer over kwaliteit?

Ja, er lijkt inderdaad een grote crisis gaande in de zorg. En corona lijkt nu die crisis haarfijn bloot te leggen. En ik probeer te begrijpen hoe het platleggen van de evenementenbranche, de horeca, de gehele amateursport en allerlei andere branches er toe bijdraagt de crisis in de zorg op te lossen. We ontlasten de zorg daarmee, maar we lossen het zorgprobleem toch niet op? We brengen de andere sectoren daarmee toch ook in de problemen?

LEVEN 🤗

Corona kent een sterftecijfer van 0,02% voor mensen onder de 70 jaar lees ik ergens. Voor risicogroepen is de kans op overlijden hoger. En ik denk: ja, anders zou het geen risicogroep zijn. Ik begrijp dat als je in de risicogroep valt je meer kans hebt om corona op te lopen. Met ook een hoger risico er aan te overlijden. Maar dat geldt evengoed voor allerlei andere ziektes, kwalen en gebreken.

En ik denk: het leven is een risicovolle bezigheid met voor eenieder een zekere en zelfde afloop. En hoe ouder je bent des te risicovoller is het leven en hoe groter de kans dat je snel overlijdt. Ik las dat sinds de jaren ’70 de Nederlander gemiddeld 10 jaar ouder wordt. Langer leven houdt in dat je meer gezonde jaren kent, maar ook meer jaren met een hogere kans op kwalen, gebreken en ziektes. Dat betekent ook dat de groep mensen die meer vatbaar is voor virussen en andere aandoeningen steeds groter wordt.

En ik denk aan de jongeren. Jongeren van wie het leven volledig tot stilstand is gekomen. Jongeren die niet de ruimte en vrijheid hebben die zij nodig hebben voor hun ontwikkeling. Jongeren die de schuld krijgen van de tweede golf. Jongeren voor wie dit virus niet gevaarlijk is. Zijn er werkelijk opa’s en oma’s in Nederland die dit offer van hun kleinkinderen vragen?

MIJN ANGST 😥

Wie gaat ooit de mondkapjes weer afschaffen? Wie gaat de lelijke pijlen in onze mooie binnensteden verwijderen? Wie gaat die afschuwelijke rood-witte linten in de bruine kroegen ooit weghalen? En al die plastic schermen in de winkels? Hoe lang moeten we ons nog registreren als we ergens komen?

Wanneer mogen we weer door elkaar lopen i.p.v. langs elkaar heen? Wanneer mogen we weer samenleven i.p.v. langs elkaar heen? Wie neemt het initiatief tot weer een verjaardag, een familiereünie of buurtbarbecue?

Wie geeft de eerste handdruk? De eerste knuffel? Wie gaat er voorop in de polonaise? Wie hangt de slingers op?
Wie durft weer die ontmoeting aan waarin we letterlijk contact maken? Wie durft weer te leven?

En ik denk: het moet niet te lang duren, want voor je het weet klopt het volgende virus al weer aan de deur.

Dank je wel voor de mooie tekst Jolanda Zwierstra Oors