Abrahm (deel 2)
Lees van het begin af aan
De omhooggestoken vinger van Ingrid onderbreekt mijn verhaal nog voor ik goed en wel een beginnetje heb kunnen maken.
'Ja, Ingrid, wat is er? Moet je weer eens plassen? Kan je dat voor één keertje niet eens in je eigen tijd doen?'
'Nee Juf, dat is het niet. Ik wou alleen even mijn ontzetting uiten. Dat jij een leerling een baal strooizout op wilt voeren vind ik een poging tot doodslag! Als ik Job was gaf ik je aan wegens ernstige bedreiging.'
'O, is dat werkelijk zo? Gelukkig maar dat jij Job niet bent, hè? Maar luister eens dame, ik ben voor jou nog altijd u.' Eigenlijk kan ik het wel waarderen wanneer mijn leerlingen voor zichzelf opkomen, maar ik tolereer geen tutoyeergedrag, dat wordt door mij meteen in de kiem gesmoord. 'Ga maar in de hoek staan je schamen voor je onbeleefde taalgebruik en voor het aanzetten tot aangifte.'
