Dit ging eraan vooraf:
O, wat heerlijk, die rust. Dat had ik veel eerder moeten doen. Gelukkig zagen die Dana en Chantal het niet zitten om op deze manier te reizen. Ik heb ze mooi tuk gehad door net te doen alsof ik hen de eerste proefritten wou laten maken. Pff. De simpele zielen. Alsof Dana zo lenig is en Chantal slank genoeg zou zijn. Ik wist van te voren al dat ik de enige was die in de fles zou passen.
Wat ze gaan doen zonder mijn bezielende leiding is nog maar de vraag. Grootdoenerij, dat is alles. Ze kunnen niet zonder hekserijbijeenkomsten. Ik hoor Chantal in de verte al roepen.
'Trudy, Trudy, help, er zit een beest me uit te kleden. De tyfusviezerik heeft me bikinibovenstukje al te pakken, straks begint die kolere patjakker van een geit nog aan me slip te slobberen ook. Is er een magische spreuk om hem op te kunnen laten houden?'
Ja, kenmerkend.
En Dana? Zij zit vast te mediteren en gedachtengolven naar me te zenden vanuit hogere sferen.
Yep, Daar heb je haar al.
'Trudy, Trudy, Trudy. Ik hou van je, vanaf de maan en terug. Desnoods klim ik in de wilgen, en maak persoonlijk nieuwe bezems, Trudy, Trudy, Trudy, laat ons niet alleen.'
'©Trudy Brinkman' (met een knipoog)
