wat vooraf ging
Met verbazing kijken we naar de gigantische straal, die eruit een eveneens gigantisch uitsteeksel komt.
'Verhip,' breng ik met moeite uit. 'Annie hurkt altijd netjes met plassen, dit is Annie niet, dit is een bedrieger.'
'Een regelrechte oplichter, mam, ik dacht dat jij de hond van Chantal eerder hier had gehad.'
'Ja, dat is ook zo. Ze lijkt er sprekend op.'
'Maar ze is geen zij, maar een hij.'
'Toch snap ik iets niet, normaal gesproken lusten honden geen tomaat, wortel en ui, Annie is een uitzondering.'
'Misschien heeft de hond van je zuster een transgenderoperatie ondergaan.'
'Mijn zuster? O, Chantal bedoel je.'
'Of ze wil je een hak zetten, en heeft met opzet een mannetjeshond gestuurd.'
'Nee, dat geloof ik niet. Zo gemeen is Chantal niet.'
'Je zei zelf dat ze een hekel had aan feestdagen.'
'Nee, niet aan de dagen maar aan de kerstboom.'
'Die hoort er toch gewoon bij? Helemaal opgetuigd met presentjes eronder. Maar nu kunnen we de feestdagen wel vergeten. Deze boom moeten we in ieder geval naar buiten slingeren.'
'Wellicht kunnen we hem nog op het dak zetten. Dan kunnen we Chantal ook uitnodigen met de kerst.'
'En geen boom in huis? Dat kan ik niet tolereren, wil je me soms aan de drank hebben?'
'We nemen een kleinere boom, die versieren we dan zoals we gewend zijn.'
Dochterlief maakt een gebaar met haar middelvinger. 'En Chantal kan de pot op.'
'Dat zal ze waarschijnlijk ongetwijfeld wel doen, die gaat echt niet gehurkt hier in de kamer zitten, lieve schat.'
'Je weet best wat ik bedoel, mam. Want hoe wou je het dan oplossen?'
'We gooien er gewoon tijdens haar bezoek een sprei overheen.'
