'Maham! Er staat een hond voor de deur.' Dochterlief gaat helemaal uit haar dak. Huisdieren is ze niet gewend, de muizen van vorige maand heeft ze nauwelijks meegemaakt.
'O, dat zal Annie zijn, laat maar binnen.'
'Weet je het zeker?'
'Ja. Chantal had het er al over, dat ze weer langs zou komen.'
'Gaaf, dus je hebt gelegenheidsfantasiezuster toch uitgenodigd?'
'Nee, niet Chantal zelf, haar hond.'
Mijn dochter laat Annie binnen. Ze ziet er heel opgedoft uit. Slingers om haar nek en een trosje kerstballetjes om het puntje van haar staart gewikkeld, in haar bek heeft ze een soort opgerolde deken, lijkt wel.
'Woef, woef!'
'Ja ja, brave hond, braaf. Heb je een presentje meegenomen?' Annie laat de deken voor mijn voeten vallen, ik rol hem uit, het blijkt een sprei te zijn.
'Woef, woef!'
'Wat zeg je?' Snel schenk ik een schaaltje met toverdrank in, ik wil absoluut geen misverstanden. Wanneer Annie het goedje dankbaar opgeslobberd heeft, versta ik haar uitstekend. 'Is het geen cadeautje maar heeft je vrouwtje het speciaal voor jouw meegegeven om je verblijf hier wat aangenamer te maken? Nou, ga maar mooi liggen op je spreitje.'
'Mam, halen we de boom nog van zolder? Annie heeft al versieringen om die we er mooi in kunnen hangen.'
'Nou, vooruit dan maar.
Samen slepen we de kerstboom naar beneden, zetten hem op en vouwen de takken uit.
Annie bekijkt het allemaal kopschuddend en geeft te kennen dat ze wel toe is aan een maaltje.
'Maar we hebben geen hondenbrokken in huis, mam.'
'Annie eet met de pot mee, dat is ze thuis ook gewend. Hak maar een tomaat in stukjes en snipper er een ui doorheen, voeg wat geraspte wortel toe, en zet het maar op de grond.'
Dochterlief volgt mijn aanwijzingen nauwkeurig op, voor ze het in de voederbak doet, steekt ze haar eigen vinger er nog even in en likt die af. Heerlijk. Dan zet ze de bak op de grond.
'Na het eten gaan we met optuigen beginnen, goed?'
'Goed!'
Annie heeft in een paar hap de bak leeg, maar wij zitten nog aan tafel als zij nieuwsgierig snuffelt aan de stam van de boom. Ze knikt goedkeurend en draait zich om en licht haar poot op.
'Annie, nee!' gillen we in koor.
en zo gaat het verder:
