Lees wat vooraf ging
In gedachten verzonken kijk ik naar de acht kleine babymuisjes, ze zijn zo schattig, kaal en roze, met samengeknepen oogjes. Ik zou ze de namen van de steekwoorden kunnen geven, dan ben ik snel klaar met dit verhaal. De naam Gehaktbal kan nog net door de beugel, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om er eentje paracetamoltabletje te noemen, dus denk ik over de namen nog maar even na.
Al het andere vind ik goed op dit moment. Ik gun Hazelnoot alle vrijheid in het bouwen van een nest, het deert me niet dat ze een rol keukenpapier gesloopt heeft. De verwarring doordat ik erachter kwam dat mijn Hazelnootje een vrouwtje bleek te zijn, ben ik nauwelijks te boven, maar ik heb me ermee verzoend.
Plots realiseer ik me, dat mijn vloerkleed nog altijd bij Chantal ligt. Ze zal toch niet denken dat ze het mag houden? Al heeft ze het eigenlijk wel verdiend. Onbegrijpelijk dat ze dacht dat ik in Groningen woon. Ze is toch hier wel eens geweest? Of is dat in real-live nog nooit gebeurd? Soms is het verschil tussen werkelijkheid en fictie zo miniem dat ik het zelf niet meer zie. Uit gewoonte grijp ik naar mijn mobiel. Uitgeschakeld. O ja, dat is waar ook, ik had me voorgenomen mijn telefoonrekening niet meer hoog te laten oplopen, ik bel dan alleen maar denkbeeldig, maar ook fantasienota's kunnen je op den duur nekken.
Dan maar de virtuele snelweg pakken, daarmee omzeil ik de novemberregenbuien en dat geeft mij de mogelijkheid om supersnel ter plaatse te zijn en dan kan ik het karpet direct mee terug nemen, hoeft Chantal tenminste niet weer voor vervoerskosten op te draaien.
In een mum van tijd ben ik ter plekke. Omwille van de novemberuitdaging van Hans sluit ik mijn kijkers. Het is zo donker dat ik geen hand voor ogen kan zien. Op de tast zoek ik naar een lichtknopje, wat natuurlijk geen lichtknopje is maar de deurbel, wanneer ik hem gevonden heb open ik mijn ogen meteen, anders gaat Chantal daar zeker weer moeilijk over doen.
'Hé, Dana, jij hier? Kom je me trakteren op beschuit met muisjes om de gezinsuitbreiding te vieren? Als je maar weet dat ik geen belang heb om er eentje van je over te nemen.'
'Nee, ik kom het vloerkleed halen.'
'Maar dat is door het schoonmaken helemaal wit geworden, past echt niet meer bij je interieur hoor.'
'Dan moet ik maar drastische maatregelen nemen en het aan een anti-terrasreinigersbeurt onderwerpen en wees maar niet bang, ik vergoed je geleden schade wel en voor je volgende verjaardag koop ik een wit karpet voor je.'
Zo gezegd, zo gedaan, en na de antimiddelen toegepast te hebben, komen naast de eierdooiervlekken, de oorspronkelijke kleuren ook weer tot leven.
'Dag, Dana, tot de volgende keer.'
'Dag, Chantal, tot gauw.'
