De controle kwijt... Deel 1. Het begin.
Hallo allemaal, mijn leven stond even op zijn kop en staat ook nog niet weer normaal. Om te beginnen ben ik hier al veel te lang niet meer geweest, de eerste zin zegt denk ik al wel genoeg. Soms is je lichaam belangrijker en daarbij het geestelijke aspect niet te vergeten. Het is allemaal nogal heftig geweest en die tijd wil ik toch graag met jullie delen in al mijn eerlijkheid, botheid, sarcasme, omdenken en humor niet te vergeten.
Al jaren weet ik dat ik het BRCA2 gen bij mij draag en vanaf het moment dat ik dat kreeg te horen stond mijn besluit eigenlijk al vast om mijn borsten preventief te laten verwijderen. Eerst natuurlijk de operatie van eierstok en eileiders en daarna het andere. Echter stond ik wel 2x per jaar onder controle door middel van een MRI en een Mammografie, wat ik altijd noemde; 'ik moet weer door de tietenpletter.'
Door omstandigheden en vooral het schrijven en uitgeven van mijn boek , een waargebeurde thriller, en het promoten hiervan, was de borstamputatie er steeds bij gebleven. Vorig jaar augustus ging ik door de jaarlijkse MRI en helaas was de uitslag niet goed. Er zat een knobbel van wel 1 cm doorsnee, eerst werd er nog gedacht dat het een kalkuitspatting zou zijn en werd er een punctie gemaakt. O my god, wat een lange naald was dat zeg, doodeng. De uitslag was wederom niet goed. Het was borstkanker in de ergste vorm, met de snelst delende cellen. De behandeling werd besproken en dáág controle over mijn lijf!
Deel 2: Opname ziekenhuis.
©vlindertje73
Mijn controlemammo vorig jaar was ook niet goed, dus tot en met de naald is heel herkenbaar.