De geestdriftige gerbils
Ik heb me net lekker in mijn zetel gemanoeuvreerd als de bel gaat. Met enige tegenzin sta ik op en doe de deur open. Een herfststorm blaast door de deuropening en twee kleine gerbils rennen tussen mijn benen door naar binnen. Ze beginnen meteen aan mijn stoelpoten te knagen waarna ik ze snel tot de orde roep.
‘Als jullie per se aan iets willen knagen, dan heb ik hier nog wel een paar rekeningen liggen.’
Dat laten ze zich geen tweede keer zeggen. De gerbils kanen er flink op los. Mijn acceptgiro’s verdwijnen als sneeuw voor de zon. Dat ruimt op!
Een van de twee bengels is een beetje verkouden geraakt en vraagt om een zakdoekje. Ik zet een tissuedoos op tafel en hij graaft er meteen een holletje in. Met enige trots laat hij mij zijn witte pruik zien.
