Deel 1: https://yoo.rs/astrid.ijsselstein/blog/vervolg-verhaal-deel-1-1473253665.html
Deel 2: https://yoo.rs/astrid.ijsselstein/blog/deel-2-de-ontmoeting-1473325100.html
Deel 3: Barcelona
Zonder iets te zeggen, de blik in zijn ogen zei genoeg, was Anna tien minuten lang verstrengeld in een innige omhelzing met haar God. Na de omhelzing en innige kus sloot ze haar laptop af en liep zonder iets te zeggen naar een andere kamer. Jason was iets verward maar bleef rustig wachten tot ze terug kwam. Anna kleedde zich om, in iets minder zakelijkere kleding en had haar lange zwarte haar los gekamd. De zakenvrouw was veranderd in een nog mooiere maar normaler ogende jonge vrouw. 'We gaan op tour door deze prachtige stad lieverd, ik laat je alle mooie plekken van deze stad zien, en ik hoop dat je aan het einde van deze tour voor altijd met mij hier wilt wonen'
Jason zijn hart sloeg over, 'Wonen, voor altijd, hier?' Daar had hij nog niet over nagedacht. Hij dacht dat hij gewoon een weekje op vakantie zou gaan, bij zijn liefde, maar om hier ooit te gaan wonen, dat moest hij even verwerken.
Anna zag de schrik in zijn ogen en stelde hem gerust. 'Het komt echt allemaal goed schatje, maak je alsjeblieft geen zorgen, ik zorg dat alles goed komt'.
Toen Jason bijgekomen was gingen ze samen naar buiten. Anna leidde hem een andere kant op dan waar hij vandaan was gekomen. Midden op 'La Rambla' bleven ze staan. Jason wist niet waar hij moest kijken. Hij keek links waar hij vrij uitzicht had op 'Playa de Catalunya' een gezellig plein dat het Catalaanse hart vormt.
Op dit centrale plein van Catalonie komen de Catalanen bij elkaar om heerlijk met elkaar te praten en te genieten van de zon. Ook worden er regelmatig feesten gegeven waarvan je kan genieten. Het bekendste warenhuis van Catalonie 'El Corte Ingles' is hier ook gevestigd.
Als hij naar rechts keek had hij uitzicht op de haven met een zuil van Christoffel Columbus. Hij wist van gekkigheid niet meer waar hij kijken moest. Anna liet hem even begaan zodat hij alle indrukken kon verwerken.
Toen Jason wat bijgekomen was viel zijn ook op een klein restaurant midden op de Rambla. Hij kreeg er een raar gevoel bij, maar voelde ook herkenning. Hij kreeg een soort Dé ja vu , alsof hij het al eerder had gezien. Hij schrok van zijn eigen gedachten en probeerde het los te laten, hij kon het nooit eerder gezien hebben, hij was tenslotte nog nooit in Barcelona geweest.
Toch kreeg hij enorm de behoefte erheen te gaan en stelde Anna voor in het restaurantje wat te gaan eten. Anna stemde toe, ze kende het restaurant goed. Het was van haar ouders, maar dat vertelde ze niet tegen Jason. Het personeel was zo goed geïnstrueerd dat ze Anna ook als gewoon als gast behandelden. Het was een van de eerste investeringen die haar vader jaren geleden had gedaan, voor hij de rest van de stad veroverde, haar moeder runde het met passie.
Toen Jason binnen stapte overviel hem een vertrouwt gevoel, het was net of dat hij hier hoorde, het voelde voor hem net zo vertrouwt als zijn appartement in Rotterdam. Daar woonde hij al jaren, hij was gelijk toen hij achttien werd het leven op de boerderij in een klein dorp ontvlucht. Die koeien waren niks voor hem. Het leven in de grote stad beviel hem prima!
Ze zochten een plekje uit in het hoekje en hadden een voortreffelijke lunch. Jason genoot ervan, maar het gevoel dat hij had liet hem niet meer los.Anna genoot van haar lunch, maar genoot nog meer van Jason. Ze voelde zich enorm op haar gemakt bij hem en was voor even niet de harde zakenvrouw die ze normaal was. Bij hem was ze gewoon Anna. Ze had aangevoeld dat er iets was met Jason sinds hij het restaurantje had ontdekt. Maar op de een of andere manier voelde ze ook aan dat ze er niet over moest beginnen. Jason zou vanzelf naar haar toe komen om het te vertellen.
Zij had Jason ook een groot geheim te vertellen, maar daar was het nu nog te vroeg voor. Ze wilde eerst een stabiele relatie en het volle vertrouwen van Jason hebben voor ze haar geheim met hem wilde delen. Stiekem was ze natuurlijk doodsbang voor zijn reactie en wilde ze voorkomen dat ze hem nooit meer zou zien. Want die kans was aanwezig.
Na de lunch liepen ze verder en genoten van al het moois dat deze stad te bieden heeft.
Natuurlijk is de stad veel te groot om een dag te bekijken. Dus besloot ze einde van de middag Jason bij zijn hotel te brengen. Ze verlangde enorm naar hem, maar het kon niet. Nog niet. Ze bracht hem in zijn kamer en vertelde dat ze nog wat moest werken, omdat ze deze middag vrij had genomen. Jason kon zijn teleurstelling nauwelijks verbergen, maar zei dat hij het begreep. Met een liefdevolle innige zoen namen ze afscheid, voor hoelang wisten ze beide niet.
