Tekenen
Tekenen
Het is misschien een beetje gek maar tot ongeveer een jaar geleden riep ik altijd: "ik kan niet tekenen". En daar was ik ook echt van overtuigd. Er is ook nooit uit iets gebleken dat ik kon tekenen. Op school haalde ik er geen uitmuntende punten voor en tja, het is nooit naar voren gekomen. Ik tekende dan ook zelden.
Totdat mijn dochter begon te tekenen. En zij kan heel goed tekenen.
En zo zaten we op een dag samen aan tafel en ik probeerde ook eens iets na te tekenen.
En dat lukte eigenlijk wel. In elk geval beter dan de harken van handen die ik vroeger tekende.
Dat het lukte was natuurlijk super leuk.
Maar wat ik vooral merkte was dat ik er ontspannen van werd.
Ik was bezig met tekenen en mijn hoofd was even leeg.
En dat is echt geweldig voor iemand die niet goed kan ontspannen en nooit een leeg hoofd heeft!
Dus nu heb ik inmiddels een hele klapper vol met tekeningen.
Wie had dat nou ooit gedacht. Ik niet.
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik na tekenen makkelijker vind dan uit mijn hoofd tekenen. Maar oefening baart kunst of zoiets?
Het maakt voor mij niet uit, ik ben al lang blij met de ontspanning.
Ik teken niet dagelijks. Maar zo nu en dan pak ik papier, potlood en gum en ga ik tekenen.
Soms alleen, soms samen met mijn dochter.
Soms als ik gestrest ben. Soms gewoon omdat ik er zin in heb.
Comment with a minimum of 10 words.