Drie gevangenen in gebed (142)
… stijgen hun gebeden omhoog …
Gebed van dankbaarheid
Vervolgverhaal Kalle en Pietje, deel 142

De rest van de dag blijven Pietje, Soraya en Mel ieder in hun eigen cel. Ze zitten de hele tijd op hun knieën, met de ogen gesloten. In tongentaal stijgen hun gebeden omhoog naar hun hemelse Vader. Diep van binnen ervaren ze dat ze elkaar toch geen moment uit het (geestelijke) oog verliezen.
Ze beloven God in hun gebed om desnoods de hele herfst door te blijven bidden. Maar vooral zijn ze enorm dankbaar voor hun redding èn voor elkaar. Dit urenlange gebed geeft hen kracht om door te gaan.