… stijgen hun gebeden omhoog …

De rest van de dag blijven Pietje, Soraya en Mel ieder in hun eigen cel. Ze zitten de hele tijd op hun knieën, met de ogen gesloten. In tongentaal stijgen hun gebeden omhoog naar hun hemelse Vader. Diep van binnen ervaren ze dat ze elkaar toch geen moment uit het (geestelijke) oog verliezen.

Ze beloven God in hun gebed om desnoods de hele herfst door te blijven bidden. Maar vooral zijn ze enorm dankbaar voor hun redding èn voor elkaar. Dit urenlange gebed geeft hen kracht om door te gaan.

Ineens staat Pietje op en voelt ze zich lamlendig. Ik lijk wel een kleuter met die staart tussen mijn benen, denkt ze. Ze rukt het stevig vastgebonden koord los en proclameert: Judith laat mij de rest van dit jaar met rust! Satan, verdwijn! Waarop de bekende warme gloed weer binnenstroomt.

Ook in deze aflevering van dit @140woorden vervolgverhaal zijn de beide kernwoorden: herfstkleuren & verjaardagstaart verwerkt.

De afbeelding komt van het Pixabay account vanDina Dee.

Andere delen Kalle en Pietje 

#gebed#opdeknie#warmegloed#vervolgverhaal#140w