Februari loopt op z'n eind en ik lekker door. Met maart maak ik een begin met mijn schema en voordien kan ik het er van nemen; qua afstand, tijd, invulling en frequentie. Vanmorgen voor die gelegenheid met een collega afgesproken in het Zuiderpark om daar samen een intervaltraining af te werken. De eerste tien minuten 'warming-up' om daarna 5x3 minuten op hoge snelheid te lopen, afgewisseld met 5x2 minuten 'actieve rust' en een 'cooling-down' van 10 minuten ter afsluiting.

In het huidige schema met de welluidende naam "Klaar voor het Strand in 12 weken" stonden zowel de eerdergenoemde intervaltraining en een rustige 30 minuten nog open. Na volgende week ben ik klaar voor het strand, nu het weer nog. Vandaag eerst die 30 minuten gepakt en eenmans op weg naar de banaan in het park.

Fris en kil, door omstandigheden eens zonder handschoenen helemaal, koudklam en een snijdend windje zijn de eerste vijf- of zeshonderd meter wat onwennig en -wenselijk maar met wat warmte tussen de laagjes en een aangepaste ademhaling zit ik na een kilometertje al op de doeltijd van 5:30. Tegenwind haalt iets van de snelheid af maar motiveert tegelijk om weerstand te bieden zonder te buigen.

Eenmaal in het Zuiderpark nog een extra rondje om de vijver om rond half negen de activiteit af te breken en een nieuwe in te stellen. Lekker warm inmiddels wacht ik met wat hip-openers en hakken-billen op mijn #loopmaatje voor vandaag...

De tijd start en in een wrang wandeltempo doe ik de bedoeling uit de doeken. Vervolgens een verhaal over overlijden. Naar. Morgen naar de uitvaart. Naar. Leeftijdgenoot. Naar. We versnellen iets, nog altijd binnen de eerste 10. Kanker. Naar. Hij houdt zich groot met behulp van fragmentarische anekdotes en herinneringen die we niet delen, maar hij deelt. De eerste drie minuten breken aan.

Loading full article...