Een goede dag met een stinkend randje!
Dit is het vervolg op mijn blogs over onze emigratie naar Hongarije, de rest kun je hieronder vinden in een overzicht:
Vandaag had vriend een afspraak gemaakt bij de bank zodat ik ook bijgeschreven kon worden bij de bankrekening. En ook mijn eigen pinpas kon krijgen, wat fijn, kan ik zijn zuur verdiende geld op gaan maken ;) Vooralsnog komt er namelijk enkel geld van zijn inkomen op te staan namelijk. Wat fijn dat dat mag van hem :)Â
Het was nogal een wandeling van zeker een half uur, dus ik ben een uur vooraf vertrokken met dochter lief, broodje bij de bakker gehaald, flesje water gekocht en rustig gelopen. Wel een veel fijnere route dan door het drukke centrum en de grote straat waar we normaal doorheen lopen als we ergens heen wandelen. Dat was wel lekker. Vandaag overigens ook de enige dag die niet vol regen staat in de voorspelling, ook fijn als je zo ver moet lopen. Dochter was heel lief. Ruim een half uur voor tijd arriveerden wij bij de coffeeshop aan de overkant (zoals enigzins gepland door mij ivm de heerlijke shakes die ze verkopen). We bestelden een shake, aten een heerlijk broodje samen, om daarna papa te zoeken aan de overkant.Â
Die stond aan klaar, en de bank was gelukkig vlakbij. Alles van een leien dakje, ook het internet bankieren probleem wat bestond met zijn Spaanse nummer is nu opgelost. En nu is het wachten op de bankpassen. Daarna had papa ook honger, dus nog even terug naar de coffeeshop gegaan zodat hij ook even wat kon eten en drinken. En daarna ben ik aangelopen met dochter, die intussen zichtbaar moe was geworden, maar toch zich zoet wist te houden onderweg. Waar ik heel erg blij mee was! Dan ben ik zo trots op haar, want dit was enkele weken geleden nog meestal anders. Dus ze begint het te leren, gelukkig.
Ik trok het vrij goed vandaag het lopen, heb ook expres voor ik ging slapen een pijnstiller en een pammetje op omdat ik wist dan slaap ik goed, en lig ik niet wakker van de pijn, dat is echt een no-go namelijk als ik daarna zo ver moet gaan lopen. En dat heeft dus goed gewerkt. Ik ben moe, en het was ver, maar ik verga niet van de pijn.Â