Hoe het begin van de avond verliep en het dinee leest u hier:
Direct stond Inge op, liep om de tafel heen, en drukte een kus op de wang van Jan en liep toen weg, richting het toilet.. Nadat wij deze gevonden hadden, en even snel waren geweest.. Stond Ingeborg een aantal minuten voor de spiegel, keek zich zelf in de ogen en naar haar gezicht, die inderdaad een gezonde kleur had en warm aanvoelde.. Na dat wij het gezicht wat vochtig hadden gemaakt, en de handen nog even onder de kraan hadden gehouden. Liepen wij terug naar de gang richt het restaurant gedeelte..
Toen wij net de deur waren door gekomen, stonden wij een moment stil, omdat wij zachte piano muziek hoorde.. Nadat wij om ons heen hadden gekeken, zagen wij dat Jan zelf achter de vleugel was gaan zitten, en wat aan het spelen was.. Rustig liepen wij er heen, en leunde inge even later met haar ellebogen op de boven kant er van.. Met de handen onder de kin, luisterde zij en sloot daar bij de ogen, om met haar hart te kunnen luisteren en niet alleen met de oren.. Een hele poos stond zij en wij zo te luisteren, af en toe deed Inge haar ogen open, keek Jan even aan, en glimlachten dan naar hem. Toen Jan klaar was met zijn piano stuk, liepen wij met de armen om elkaar heen, naar een van de bankjes en namen er op plaats..
Wilde je nog een toetje lievert ?
Stelde Jan de vraag.. Heb het met Naomi in het begin van de avond, wel over ijs gehad, met warme chocolade saus, en nootjes.. Nee.. Schudden Inge haar hoofd, dat gaan wij niet doen Jan.. Antwoorden zij hem.. Bedoel Naomi of een van de andere kids er bij betrekken.. Die zijn nog veel te klein om echt helemaal mijn gevoel te begrijpen, of te begrijpen wat er allemaal met het lichaam gebeurd.. Herkennen er andere dingen in, en daar krijgen zij het dan moeilijk mee.. Dus voor hun eigen veiligheid laat je hen op het moment liever in de binnen wereld reageerde Jan.. Zo is het helemaal bevestigde Inge hem.. Maar dat betekend niet dat ik zelf niet een toetje lust..
Je hebt mij toch ? Plaagte hij haar even.. Snel drukte Inge, even een vlinder kusje op zijn mond.. Ik weet het Jan melde zij hem daarna, maar ik heb nu toch liever een ijsje! Met warme chocolade saus en nootjes ? zeide Jan.. Mmm en slagroom.. Nadat Jan, dit besteld had bij dat mannetje, o nee de ober.. Maakte wij hem met onze handen en voeten in gebaren taal duidelijk dat wij maar een lepeltje nodig hadden, toen die ober, die in ons nu echt een mannetje was geworden.. Bleef herhalen in het slechtse engels wat je je maar kunt voorstellen.. Ja, ik begrijp twee lepels.. Gaven wij het met een diepe zucht op, en verdween de ober om het bestelde door te geven aan de keuken.. Waarom hielp je niet even ? Informeerde Inge bij Jan.. Vond het wel even leuk om je zo bezig te zien.. Met hele gezicht, en met je handen, pogingen doen iets voor elkaar tekrijgen. Besloot Jan lachende.. Ook wij schoten direct in de lach,toen hij onze hand gebaren na deed.. Moet inderdaad wel een heel vreemd gezicht zijn geweest.. Besloten wij..
Een moment ging Inge wat dichter tegen Jan aan zitten, en legde Jan zijn armen om haar heen.. Inge fluisterde hij zachtjes, hoe denk jij over de toekomst, is daar een plekje voor ons samen, ondanks alles om ons heen, ondanks de zwerm, meiden en kids.. Voor mij ben je zeker geen vakantie liefde, je bent veel meer dan dat.. Maar wat als de winter voor bij is ? In het nieuw jaar.. Zeg eens wat Lievert, zeide Jan bijna smekende.. Lieve Lieve Jan, begon Inge, als je met je hart voelt, en kijkt naar mijn reactie zonder woorden, weet je best dat ik meer voor je voel dan een vakantie liefde, anders kon ik mij nooit zo geven als ik nu al doe, weet dat het stapje voor stapje gaat en dat je een enorm geduld met mij, met ons moet hebben.. Daar heb ik en hebben wij een onuitsprekelijk respect voor.. Dat is wat ik ook wil Inge, met mijn hele hart, verstand en al mijn liefde voor jou, voor jullie..
Weet je hou veel ik van je hou ? Ja, knikte Inge en sprijde haar armen uit zo veel.. Inderdaad zo veel hou ik van je, antwoorden Jan en sprijden ook zijn armen.. Even keken zij elkaar in de ogen en vielen daarna in elkaars armen.. Direct stond onze ober voor onze neus en kuchten zachtjes terwijl hij een ijscoupe en een kannetje warme chocolade op tafel zetten.. Na een kort knikje verdween hij weer.. Lachende keken wij elkaar aan, toe Jan op de twee lepels wees, die op het schoteltje lagen.. Eten wij eerst de slagroom op, stelde wij voor, anders krijg je chocolade melk..
Meteen haalde Jan zijn vinger door de slagroom en stopte deze in zijn mond.. Waar gaat dat naar toe ? Informeerde Inge.. Onder mijn neus hé, grapte hij terug, ik stop alles onder mijn neus.. Eens kijken of het ook op je neus leuk staat, en plats daar had Jan een klodder slagroom op zijn neus.. Even keek hij verbaast Inge aan.. Zo wat doe jij nu ? Inge lag met ons samen bijna dubbel van het lachen.. Om zijn gezicht en om de slagroom.. Dus je vind het wel grappig ? Informeerde Jan.. Ja zeide Inge, tussen het lachen door.. O ja, wacht jij dan maar even, je bent een deugniet, pas maar op jij, prinses.. Besloot hij.. Waarvoor dan ? stelde Inge, dat die slagroom op je neus blijft zitten, mmm ja, dat doe ik wel.. Haal er af.. Zeide Jan.. Je soliciteerd naar een klodder op je neus, waarschuwde hij..
Je gaat je gang maar, heb nergens een bordje zien hangen met verboden..
Verder kwam Inge niet, omdat er nu ook een klodder slagroom op haar neus was beland.. Even
keken zij daarna naar elkaar en moesten er toen beide hartelijk om lachen.. Direct kwam de ober, met een aantal servetjes aan lopen.. De arme man, wist zich duidelijk geen raad met ons of met de situatie, had zo waar, rode vlekken er van in zijn nek staan.. Lachende keken wij hem beide na..
Duidelijk nog nooit verliefd geweest, merkte Jan op.. Even de slagroom van mijn neus vegen, dan kunnen wij aan het ijsje beginnen.. Snel pakte Inge zijn arm vast, en keek hem met een blosje, warme wangen en ondeugende blik aan.. Vind ik erg zonde van de slagroom.. Melde zij Jan.. Even dachten wij dat hij van verbazing van het bankje af ging vallen.. Zachtjes haalde Inge, met haar vinger de slagroom van het puntje van zijn neus.. en stak deze in haar eigen mond.. Even proeven, smaakt lekker, nee het smaakt dubbel lekker.. melde Inge.. Langzaam bracht zij daarna haar gezicht bij die van hem, even nog keek zij hem diep in de ogen, en likte de slagroom met een likjes van zijn neus. Hij deed daarna het zelfde bij Inge, bij ons, met zo veel tederheid, zo voorzichtig, en met zo veel liefde.. Dat Inge een vlinder kusje op zijn mond drukte.. Dank je Jan, mompelde zij, , terwijl de tranen haar over de wangen rolde, en het lichaam schokte van de in gehouden snikken..
Een moment schrok hij, daarna nam hij Inge liefdevol in zijn armen, wiegde haar, streek met zijn hand over de rug, praten rustig tegen haar, en liet haar verder uit huilen.. Toen de tranen op waren, zaten wij nog een poosje stil en rustig in Jan zijn armen.. Het spijt mij Lievert, fluisterde Jan, ik wilde niet over je grenzen gaan, je niet verdrietig maken of pijn doen!
Ingeborg Ik Hou Van Je.. Wil je dat geloven en aannemen ? Besloot Jan.. Zonder dat er ook maar een gluidje over haar lippen kwam, zei zij Ja.. Maakte voorzichtig een hand van hem los en legte deze op haar borst op de plek van het hart.. Daarna kroop zij terug in zijn armen en verstopten zich daar even helemaal in.. Ik Hou Van Je.. was het eerste wat zij zei...
Nadat zij beide in elkaars armen weer helemaal rustig waren geworden, maakte Inge zich los, heb zin in een sterke beker koffie melde zij hem.. Dan bestel ik die toch antwoorden Jan, kan dat mannetje meteen het ijsje mee nemen of wat er van over is.. Ja, knikte Inge, dan ga ik mij even wat opfrissen, heb je mijn tasje gezien.. Hier lievert, zeide Jan en gaf het haar, terwijl hij haar diep in de ogen keek, ging hij verder.. Beloof mij een ding.. Dat je niet weg loopt of op de vlucht slaat, niet voor mij alsjeblieft.. Ik beloof het Jan, kom zo netjes bij je terug, en wil ook in de toekomst vechten om dit soort dingen met je te delen, soms met hulp van de meiden uit de zwerm, maar ik wil het leren, hoe moeilijk dat ook is.. Dank je wel lievert, besloot Jan..
Meteen liepen wij met Inge richting toilet en hoorde wij Jan bestellen.. Terwijl wij het koude water over onze handen en polsen lieten stromen, keken wij ons zelf onder zoekende aan in de spiegel.. De ogen waren een beetje rood, prikte en waren een beetje dik geworden.. De tranen hadden een paar zoutte sporen achter gelaten, die wij het eerste weg wasten.. Nadat wij de ogen nog wat hadden gedept, zochten wij het kleine borsteltje in het tasje, Voorzichtig borstelde wij even de haren.. en lachten even naar ons zelf in de spiegel, en o ja, staken ook nog even onze tong uit..
Direct stapte wij daarna de toiletruimte uit en liepen via de hal het restaurant gedeelte weer binnen langzaam liepen wij naar Jan toe, die nog steeds op een van de bankjes zat.. Hoi Prinses is het allemaal gelukt.. Hoorde wij Jan informeren.. Ja, Prins.. Alles is naar wens ver lopen reageerde Inge, terwijl zij naast hem ging zitten.. Direct gaf Jan, ons de beker koffie aan, en nam Inge er een slokje van.. Het gevolg was dat zij een enorm vies gezicht trok en zich bijna verslikte.. Brr, melde zij Jan een moment later, Wat is dit ? Water met een kleurtje of nog beter slootwater met een beetje drap.. Zonder een woord te zeggen gebaarde Jan, naar het mannetje, om direct tekomen..
Nog al onder de indruk kwam hij er dan ook daad werkelijk aan.. Terwijl Jan aan zijn verstand probeerde te brengen, dat de koffie niet naar onze zin was en waarom.. Observeerde wij beide, tot het ons opviel dat dit mannetje, er wel heel buitenlands uit zag, niet iemand uit Oostenrijk,maar meer iemand uit Roemenie.. Toen hij Jan antwoorden met Da en bine.. Wisten wij het zeker, dit was een Roemeen.. No bine cafea, tare cafea est may bine.. Wijzende naar haar beker appe negroe no bine.. Da.. da.. mompelde het mannetje, draaide zich om en liep weg Wat zeg je allemaal ? Informeerde Jan, Welke taal sprak je dan toch ? Roemeens, antwoorden Inge, herkende op eens bepaalde trekken in zijn gezicht.. Wij zijn met mamma, er een aantal keren heen geweest, en opgenomen in een familie. Even slikte Inge, een brok weg, en ging verder.. Al weet ik nu dat dat niet echt om mij ging, maar om de euro's op de bank, al heb ik die voor Nederlandse begrippen niet veel, maar net genoeg, in hun ogen ben je als je uit Europa komt al snel rijk.. Al heb ik nooit spijt gehad, wat wij daar hebben kunnen doen. Is ook mooi als je iets voor een ander kunt doen, is ook iets wat God vraagt toch ? Zeide Jan.. Klopt, is ook.. Antwoorden Inge, Kunnen wij het nu alsjeblieft ergens anders over hebben, krijg het er nog steeds koud van en dat is geen prettig gevoel.. Is goed, Lievert, zal ik je even opwarmen ? Stelde Jan voor en zonder op antwoord te wachten nam hij haar in zijn armen.. Zo dat voelt al beter, melde Jan na een poosje.. Het kippevel stond op je armen prinsesje besloot hij..
Opnieuw hoorde wij mannetje onze ober, want dat was hij nog steeds, kuchen en nadat hij twee nieuwe bekers koffie had neer gezet en de andere bekers met sloot water had mee genomen.. Merkte wij lachende op.. Jan geef die man eens een keel snoepje of dropje, hij heeft vast last van zijn keel.. Ja, zal ik zeker doen, hij kuchten bijna in mijn oor.. reageerde hij.. Samen schoten wij direct in de lach.. Alsjeblieft prins je koffie melde Inge, en gaf een van de bekers aan.. Zwijgzaam dronken zij beide wat van hun koffie, keken elkaar af en toe aan, om even naar elkaar te glimlachen.. Eigenlijk verzamelde Inge op dat moment genoeg moet, om aan Jan het gedicht te geven, nadat zij deze eerst aan hem had voorgelezen.. Lievert, Inge, waar denk je aan ? Waar zijn je gedachten Hoorde wij Jan vragen..
Kunnen we even terug aan tafel gaan zitten ? Stelde zij eerst de weder vraag, ik wil je graag iets voorlezen, en dat vind ik makkelijker aan de tafel.. Direct stond Jan op, trok Inge omhoog, en samen liepen zij naar de tafel.. Daarna liet hij Inge plaats nemen en ging daarna zelf zitten.. Inge pakte haar tasje en haalde er samen met Anquelieck het gedicht uit.. en legde deze voor haar op tafel..
Na een paar slokjes koffie om de stem te smeren,en een diepe zucht.. Keek Inge, Jan aan, en gaf hem een klein glimlachje, terwijl zijhaar hand op die van hem, en begon daarna met het lezen van het gedicht, eerst nog wat onzeker maar daarna ging het steeds beter.
Dat wat ik heb ervaren
In en bij jou aanwezigheid
Is met geen pen te beschrijven
Sommige gevoelens
Moet je niet willen verklaren
De stilte tussen ons samen
Is puur en vol gevoel
Uitdrukkingen in het gezicht
De glinstering in twee paar ogen
Wij weten... dat wij elkaar heel graag mogen
Het vuur wat is ontstaan
Door héél tastbaar aanwezig te zijn
Je mond die spreekt
"Ïk kom speciaal voor jou"
Maakt het dat ik van je hou
Jij geeft mijn dagen weer zin
Samen kijken wij voor uit
Beseffend hoe RIJK we samen zijn
Als je zoveel om elkander geeft
En je voor elkander leeft.
Tussen de stukjes door, maakte Inge, even oog-contact met Jan, die de hele tijd met zijn duim langs de zij kant van onze hand wreef, en ook tijdens het lezen ons bleef aankijken.. Na de laatste zin, durfte Inge hem bijna niet aan te kijken, pas toen Jan zachtjes in haar hand kneep, keek zij hem voorzichtig aan... Langzaam liepen de tranen over zijn wangen, en nam hij Inge, onze hand tussen zijn handen, speelde er een beetje mee, en na een poosje begon hij zachtje kusjes tegeven, op elke vinger en de duim..
Rustig observeerde Inge en wij hem een tijdje, tot wij zijn tranen voelde lopen langs onze hand.. Voorzichtig stond Inge op, liep met haar hand nog vast in de zijnne, om de tafel heen.. Naast hem, knielde wij bij hem neer, en legde Inge haar vrije hand op zijn rug.. Toen hij dit merkte, steunde hij een moment met zijn voorhoofd, tegen zijn handen, waar die van ons nog steeds tussen zat.. Rustig lieten wij hem begaan, verder praten Inge zachtjes tegen hem..
Na een paar minuten stond hij op, trok ons omhoog en nam ons mee naar het bankje in de hoek. Daar aan gekomen ging hij eerst zelf zitten en trok ons daarna op schoot.. Opnieuw voelde wij zijn emoties in heftigheid omhoog komen, door de manier waar op hij ons vast had en aan het ritme waar mee hij zijn lichaam spanden, dan wel onspanden.. Eerst wimpelde wij de ober afdie aan kwam lopen met een glas water en opnieuw een aantal servetten, om tegebruiken als zakdoek.. Na een paar minuten voelde en hoorde wij dat hij stil werd. Zonder een woord te zeggen, zaten wij nog gewoon een poosje...
Terwijl Inge zachtjes zijn nek masseerde.. Au mompelde Jan zo af en toe.. Ja, Lievert, je zet je spanningen vast in je nek, in je schouders, maar het laatste begin ik nog maar even niet anders vlieg je volgens mij tegen het plafon. zeide Inge tegen hem.. Langzaam maakte Inge zich daarna iets los.. Even keek Jan haar onder zoekende aan.. Toen zij hem met een glimlach aankeek, slaagte hij een diepe zucht.. Voorzichtig nam Inge, zijn gezicht tussen haar handen, bracht deze dicht bij haar gezicht en kusten daarna zachtjes de tranen van zijn wangen.. Direct stond Inge daarna op en ging naast hem op de bank zitten, met haar arm om zijn middel.. Inge, mag ik je gedicht hebben ? Ja, knikte zij, ligt nog op tafel, stond op en haalde het gedicht op.. Nadat zij deze aan hem gegeven had, volgende Inge rustig zijn ogen, die over het papier gingen.. Dank je wel, Lievert, zei Jan, terwijl hij het blaadje dicht vouwde en in zijn borst zak stopte, ik draag het op mijn hart..
Besloot hij... Ik hou van je...
Begrijp niet waarom het mij zo raakt, wat een watje ben ik toch mopperde Jan zo op eens.. Het raakte mijn hart, je woorden kwamen echt mijn hart binnen.. Omdat het woorden zijn, van uit mijn hart, de kern van mijn gevoel… Direct schoten wij met elkaar in de lach omdat het lied.. Alles is top, van Mick en Colin, wat nu niet bepaald een kerstlied door de ruimte klonk.. Samen zongen wij rustig mee.. Terwijl het volgende nummer begon, kropen zij een moment terug in elkaars armen.. Zongen niet mee, maar luisterde beide intens naar de tekst.. Ook geen kerst nummer, maar zo toe passelijk...
Toen de laatste tonen waren verdwenen.. Keken zij elkaar aan, diep in de ogen.. Hou je maar aan mij vast Lieve Lieve Ingeborg en Zwerm.. Als je dan mijn hand aanneemt als het nodig is.. Vulde zij elkaar aan.. en knikte beide van Ja.. Om dit te bevestigen, haakte zij de vingers in elkaar als een wapen.. Kruislings zodat de sterke hand van beide de zwakkere van de andere ondersteunde.. Daarna volgde er een warme, maar tederen en romantische zoen.. Dat Anquelieck die achter Inge zat, er tranen van de ogen kreeg..
Het mannetje ik bedoel de ober heeft onze koffie bekers mee genomen! melde Jan Inge en ons na een poosje rustig bij elkaar zitten.. Wil je nog iets drinken lievert ? Was daarna zijn vraag.. Mmm.. antwoorden Inge, met een glimlachje om de mond en ondeugende pret lichtjes in haar ogen.. Onder zoekende en met een lichte verbazing keek Jan haar aan.. Ik heb eigenlijk wel zin in een klein ijsje, alleen met nootjes.. En zonder slagroom vulde Jan aan.. met een of twee lepeltjes ? Informeerde hij plagende.. Eentje.. zeide Inge nu blozende.. Even tikte Jan ons tegen de neus met de woorden..
Je zit echt vol verrassingen, en kijkt nu zo ondeugent dat mijn haartjes op mijn armen van omhoog gaan staan.. Kippevel bedoel je, reageerde Inge, weer eens wat anders, meestel kreeg ik dat van jou, leuk dat de rollen nu eens omgekeert zijn, besloot Inge.. Nog beide na lachende bestelde Jan, het ijsje. Wauw, Inge, Lievert, Je ogen beginnen te stralen, geeft mij een goed gevoel.. Besloot Jan, omdat onze ober, het mannetje aan kwam lopen met het ijsje..
Mmm..merkte wij op, dat ziet er lekker uit..
Direct pakte Jan de lepel, schepte er wat ijs op en hield deze voor onze mond, zodat Inge het er van kon happen, daarna pakte Inge de lepel over, en gaf hem een hapje van het ijs.. Zo ging het een poosje over en weer.. Tot Inge een hapje kreeg met een groot stuk walnoot erin.. Even giegelende zij ondeugend.. Wat is er ? Informeerde Jan.. Kijk eindelijk een walnoot melde Inge en hield deze tussen haar tanden. Mag ik hem ? Plaagte Jan.. Ja wel antwoorden Inge, kom maar halen.. Direct bewoog hij zijn hand richting onze mond.. en gaf Inge een tik op zijn vingers, blijf je wel met je vingers bij mijn mond vandaan, je bent geen tandarts toch ? Nee.. Schudden hij zijn hoofd, maar ik mocht toch.. Ja knikte Inge en maakte het gebaar van kom dan..
Want praten met een walnoot tussen je tanden gaat niet echt.. Voor een moment keek Jan naar die walnoot en naar de pretlichtjes in de ogen van Inge.. Toen viel het 20 euro cent muntje en lichte zijn ogen op.. Toen Inge nogmaals met haar vinger het gebaar had gemaakt, bracht Jan zijn gezicht dicht bij de onze en nam zo de walnoot over die Inge tussen haar lippen hield om een tanden botsing te voorkomen.. Mmm merkte hij tijdens het kauwen op deze is extra lekker, hij smaakt naar jou besloot hij.. Terwijl hij moest lachen om de erge rode wangen van Inge..
Nadat het ijsje op was en het schaaltje helemaal leeg. Melde Jan, volgende keer bestellen wij ijs met kers..Die geflambeerde, met een likeurtje.. Of vers fruit vulde Anquelieck aan, terwijl Inge anders ging zitten en zich in zijn armen nestelde.. Na een paar minuten, van totale ontspanning, gewoon even bij elkaar zijn, tastbaar aanwezig zijn en verder niks..
Kom melde wij, dan gaan wij naar huis, het is mooi geweest voor van avond. Ja, knikte hij, nadat de taxi was gebeld, keek Jan ons onderzoekende aan. Wij glimlachten naar hem,en legde onze armen om zijn nek. Daarna tilde hij ons op, en zo gingen ook wij de gang op, waar Jan direct kon door lopen naar de taxi. Tijdens de rit naar het grote huis, kletsten wij nog een beetje met elkaar, en hadden door zijn actie werkelijk een beetje de slappe lach… Helemaal toen hij ons begon te kietelen, .. Alleen merkte wij al snel dat dat bij Jan weinig zin had.. Ik kan er tegen plaagte hij ons.. Tot Inge met haar hand onder zijn jasje verdween, en met haar vinger zijn ruggengraad volgte, toen riep hij ie.. oei aih en schoot daarna in de lach,… Nog na lachende merkte wij dat de auto het hek door ging en daarna de op rij laan op draaide..
Direct vielen wij stil toen wij vlak voor het huis allemaal lichtjes ondekte, en dichter bij gekomen de hele groep voor het huis zagen staan, die allen een kaarsje in hun handen hadden.. Toen de auto stil stond, Stapte eerst Jan uit, liep om de auto heen en hielp daarna ons uitstappen.. Onder luid aplaus liepen wij door de haag naar de voor deur, met de armen stevig om elkaar heen kwamen wij bij Mamma aan..
Die ons Welkom Thuis heten en ons daarna voor ging naar binnen..
