Opgesloten

gewoongaby

· 29 Mar 2020

Opgesloten

#eenzaamheid

Ik ben niet eenzaam maar wel alleen.
Dat iets anders als eenzaamheid
Ik voel na 2 weken dat ik het nu ga voelen.
Leeg beetje verward wat er allemaal gebeurt om je heen en er geen deel meer uit maakt van de maatschappij.
Waarom zou ik me aankleden als ik toch de deur niet uit ga. ( niet helemaal waar af en toe even korte wandeling) Maar mijn veerkracht is aan het verminderen. Ik ben best altijd goed verzorgd en een beetje ijdel maar ineens boeit het me niet meer. Ik sta voor de spiegel en denk? Ben ik dat
nee toch? Ja dat ben ik wel. Ik zie bleek en mijn ogen stralen niet meer
Mijn haar staat alle kanten op en ziet er uit of een soort van verwarde struik andijvie op mijn hoofd is geplakt. Ja dit ben ik wel
Ook nog met een leesbril op want anders had ik niet zo geschrokken. Ik heb me voorgenomen dit niet meer te zien. En en de spiegel even opgeruimd. Wij zijn geen goede vriendjes meer die spiegel en ik.
Wat trek in aan nou loop nog in mijn pyjama waarom zou ik het niet lekker aan houden want ik moet straks toch weer naar bed. En daar lig ik vaak in dus komt goed uit
Douchen? Om eerlijk te zijn 6 dagen al niet onder de douche geweest.
Geen zin kost me te veel energie als ik er aan denk wordt ik al moe.
Moet je alles klaarleggen
Dat op zich al helemaal geen zin in. Ik besluit het ierdere dag tot morgen uit te stellen. Dan heb ik meer tijd. Want tijd speelt hier geen rol meer.
Mijn ritme is veranderd van dag en nacht. Ik kijk tot diep in de nacht naar allerlei filmjes en op YouTube natuurlijk. Als je daar aan begint weet je zeker dat je wakker blijft
Dus hoef ik voor niemand op te staan en kom ergens zo in de middag wakker en denk dat ik dit alles gedroomd heb en dat het een boze droom was.
Ik neem mijn ontbijt (brunch),, want ja dat slaan we maar over en daarna moet ik iets gaan bedenken hoe ik de middag zal op vullen. Nou de middag is zo om want laten we zeggen rest van de dag
Ik kijk op Facebook en zie al mijn herinneringen voor bij komen. Dat waren mooie en leuke dingen.
En nu kan ik ineens geen post meer maken omdat ik thuis zit en me leterlijk kapot zit te ergeren aan alles wat er voorbij komt op die rot televisie en Facebook en Twitter.
Ik lag vd week even op de bank en keek op Twitter of ik nog iets grappigs kon vinden altijd wel wat geks of zo. Ineens werd ik getrakteerd op hard core porno. Eerst was ik verbijsterd maar ik bleef wel kijken waarom weet ik niet want het bleek allemaal hetzelfde te zijn dus ja daar werd ik nou ook niet echt opgewonden van
De middag was dus snel om want ja je zit steeds te wachten of er nog iets spannends komt misschien. Nou vergeet het maar niet dus. Eigenlijk was ik al misselijk maar ik moest ook nog wat kokkerellen. De tijd haalde me in. Hoe zo de tijd haalt je in? Juist dat gaat een soort van gwoonte worden dat alles verschuift naar een later tijdsbesef

Ik verveel me kapot letterlijk. Ik mis mijn vrienden mijn dochter die ik nu niet kan zien om dat ze volgende week jarig is
Dat doet het meeste verdriet. Geen kado geen feestje niks voor haar ook eenzaam. Niet alleen
Eenzaam.