De aanvaller
Voor je dit verhaal hieronder gaat lezen, raad ik je aan om eerst deel 1 te lezen. Klik hiervoor op bovenstaande woorden in de titel van dit kader.
Snel vermande ik me en zei: 'dat is mijn pincet niet.' De man met het ooglapje had een kompaan meegenomen, die op slijmballerige toon tegen zijn baas zei: zie je wel, ik zei het toch, ze is het niet.
Ooglapje draaide zich om en siste dat hij zijn mond moest houden.
Ik was inmiddels weer aan het werk gegaan. De chef is onverbiddelijk, de mise en place moest om 16.00 uur klaar zijn. Dan was het tijd voor het personeel om een half uur te eten. Om dan weer verder te gaan voor de gasten van die avond.
Ooglapje fluisterde in mijn oor dat er een briefje in mijn zak zat. Dat moest ik goed lezen en doen wat erop stond. Zo niet dan ging hij naar de politie. Hij draaide zich om en liep de keuken en restaurant uit.
Hieronder staat het vervolg van dit verhaal.
ElisabethsKitchenDit is mijn tweede verhaal in deze maanduitdaging 140 W
