#schrijven #woorden #natuur #schrift #positiviteit #diep
Na de regen, wanneer de zon uit de wolken komt, en zich over de gezichten van deze mensen wast die dachten dat er alleen regen is en dat er geen zon aan de horizon is, kunnen ze de hoop en de regenboog voelen, met kleuren die verschillende tinten zijn.
Ik geloof dat, als regen en als de zon, zoals de regenboog en de wolken, we schaduwen hebben die op het eerste gezicht onbekend kunnen zijn. Terwijl je jezelf en je schakeringen verkent en vertrouwd raakt, is er altijd een deel dat op de een of andere manier onbekend is omdat er de opwinding is in het verkennen van.
Toen ik een kind was, voelde ik me altijd opgewonden om de regenboog te zien, om de zon op mijn gezicht te voelen. Ik was bang voor stormen. En als ik vaak terugkijk, zou er geen zon zijn, dat we meer waarderen, zonder de kleine storm. Als je in de zomer naar de wolken kijkt wanneer alles mogelijk lijkt, en wanneer warme nachten je wegvoeren naar onbekende plekken in je hoofd, kunnen alle vormen van de wolken je herinneren aan vormen die je al hebt opgemerkt als de meest hoopvolle vormen van je leven.
Het ding over het leven, is constante verandering, en er zal nooit dezelfde dag twee keer zijn, noch dezelfde storm.
Zoals iemand zei, vergelijkbaar met dit:
„Ik word altijd verliefd op onweer, want het klinkt altijd als een andere symfonie.”
En ik geloof, er is licht in elk deel van de duisternis, dat probeert naar de oppervlakte te komen.
De vraag is, hoe ver ben je bereid om te kijken?

Elke wolk heeft een zilveren voering