#nonfictie Na enige tijd werkloos te zijn gebleven, kreeg ik een baan bij Punjab State Civil Supplies Corporation (PUNSUP) - een overheidsorganisatie - zij het op contractbasis.
Ik heb deze organisatie ongeveer vijf jaar gediend.

Mijn eerste post was in Ludhiana, wat toevallig ook mijn geboorteplaats is.

Op het Ludhiana Office werd ik bevriend met Pardeep, die ook een nieuwe rekruut was zoals ik.

Ram Mehar was een kleine thee verkoper op enige afstand van het kantoor.
Samen met Pardeep zou ik tijdens de lunch altijd de kiosk van Ram Mehar bezoeken om een verfrissend kopje gember, tulsi en kaneel thee te drinken..
Ram Mehar wist dat ik minder suiker leuk vond, dus hij zou mijn thee apart bereiden.
Al snel werd hij chummy, besprak hij vaak zijn familieproblemen met mij.

Na zes maanden werd ik teruggestuurd naar het hoofdkantoor, Chandigarh, waar ik werd vervangen in de afdeling Accounts & Audit.

Op een dag, tijdens een wandeling in Sector 34 tijdens de lunch tijd, was ik verbaasd dat Ram Mehar op de markt.
Verrassend genoeg vroeg ik: „Ram Mehar, wat doe jij hier?”
„Sahib ji, het is leuk om je weer te zien na een tijdje. Sahib ji, ik ben van plan om naar Chandigarh te gaan. Dus ik ben op zoek naar een geschikte winkel.” zei hij, vrolijk.
„Goed, laat het me weten als je hulp nodig hebt.” Ik zei, begon terug te keren naar mijn kantoor.

De volgende dag kwam Pardeep van Ludhiana naar het hoofdkantoor, voor wat officieel werk.
Hij ontmoette me, we hebben samen geluncht.
Na de lunch vertelde ik hem over mijn ontmoeting met Ram Mehar.
Hij keek me aan met schrikwekkende ogen en zei: „Je maakt een grapje.
Weet je niet dat Ram Mehar vorige maand aan een hartaanval stierf!”
Voor een paar dagen bleef ik in een stompende staat.

Na het herstellen van een beetje van de schok, schreef ik een brief aan mijn Guru ji, vertelde hem over het incident.
H.H. Swami Chinmayananda ji schreef terug: „Zoon, er is niets ongewoons aan het incident dat u hebt genoemd. De talloze raadsels van dit universum kunnen nooit worden ontrafeld, hoe hard de materiële wetenschappen ook mogen proberen.
De wegen van de Heer zijn ondoorgrondelijk.
Zoon, kijk gewoon om je heen.
Ontelbare, levenloze brokken vuil lachen, huilen, eten, voortplanten.
Zie je deze grootste van alle wonderen niet!”

~ Sanjay Gargish ~