17 juli - Vandaag is het broeierig heet : 32 graden. Te warm om actief te zijn, te warm om in de zon te luieren. Daarom besluiten we verkoeling te zoeken in de wagen en in de natuurlijke schaduw van bomen hoger in de heuvels.
We stellen onze gps in op Alte, een typisch bergdorpje dat wat hoger gelegen is.
We dwalen wat door de straatjes, maar het vele steile op en neer lopen is bij deze warmte al snel te lastig.
We vragen ons af waar iedereen naartoe is.
We zien bruine wegwijzers waar 'Fontes' op staat en besluiten die te volgen. Een bruine wegwijzer duidt meestal iets aan wat de moeite waard is.
Algauw merken we waar iedereen uithangt. In de schaduw van de bomen is een koele rivier met een bron.
Brugjes zorgen dat je naar beide kanten van de rivier kunt. Er wordt gezwommen, gedronken en gegeten in de schaduw van de bomen.
Mooi plekje om even langs te gaan als je in de buurt van Alte bent !
Tijdens het terug rijden, komen we echter langs iets unieks !
Portugal is het land waar het meeste kurk ter wereld wordt geproduceerd. Met 52 % doet geen enkel land beter.
Kurk oogsten blijkt trouwens een moeilijk karweitje : de boom wordt met een bijl geschild. Als de bijl te diep gaat, wordt de boom permanent beschadigd.
De schors (kurk) van de stam groeit vanzelf terug. Dit duurt 9 jaar.
Daarom zijn er op de hellingen bomen met stammen van verschillende kleur te zien. Die gaat van bruin-rood (vers geschild) over grijsgroen naar donkerbruin.
Een soort tractor haalt de kurkschillen tussen de bomen op de hellingen op en brengt ze naar de laadbak van een vrachtwagen.
Overal verspreid, in de buurt van Alte onder andere, vind je open plekken waarop hopen kurkschillen liggen.
Er is een kurkfabriek in Sao Bras de Alportel die je kunt bezoeken. Reservatie is nodig en de voorkeur gaat uit naar groepen.
Foto's hieronder tonen de kurkboeren aan het werk.
