In een straat, een van de vele in Rome, is er een vergeten huis op de heuvel, het is er al vele jaren en vanaf die heuvel ziet hij de auto's op en neer gaan het is een vergeten huis, zeker verlaten, je kunt op de foto zien dat het geïsoleerd is en zonder ramen, vandaag voor je lezer vrienden ik wil ga en zie dat vergeten huis op de heuvel, hier parkeer ik de auto en ik loop op het platteland om meer te weten te komen over dat huis.vrienden lezers, lopen op de grond is een beetje vermoeiend het stuk is bergop, maar voordat ik een goede koffie had en ik voel me fit, hier ben ik, het huis is duidelijk verlaten en vergeten door de eigenaren is het een huis met twee verdiepingen niet is er een hek, maar alleen een oud hek, aan de ene kant een grafsteen met een kruis, ik ben nieuwsgierig naar binnen te gaan en het kan me niet schelen wie er begraven is, er is geen deur en ik ga binnen, ik ben alleen het is dag en zelfs als ik ben ik ben niet bang, ik zie veel oude meubels, veel stof en geen spoor van iemand die er onlangs heeft gewoond, gewoon veel stof, jammer, ik trek een paar handschoenen aan en probeer te zien of het mysterie kan worden onthuld, die een huis in het land kan zijn vergeten? Als het huis in goede staat was geweest zou het heel mooi zijn geweest, ik ga naar boven, gelukkig is de trap vol en ik ga zonder probleem omhoog is er een terras waar zeker een prachtig uitzicht is en ik stel me voor dat in de zomer om op het terras te dineren het heerlijk is.
Zelfs op het terras is er geen spoor, ik ga naar beneden Ik denk dat ik weg zal gaan zonder iets te weten, ik ben verbijsterd Ik denk dat ik nog een kopje koffie ga drinken, ik ga de trap af en bij de laatste stap hoor ik het geluid van een saxofoon in de kamer, oh mijn god waar komt dit geluid vandaan? We zijn op een heuvel op het platteland, het huis is verlaten, ik heb niemand gezien in de buurt, wie kan het zijn? Ik hou van muziek, ik ben niet bang, maar.... backlit voor het raam gebroken zie ik een figuur, een man spelen, maar ik kan niet onderscheiden wie hij is, door instinct verstop ik me achter een gordijn.
- Hé man, kan je uitgaan, hou je niet van mijn muziek?
Hij zag me..
- Het spijt me als ik binnenkwam. Ik wilde alleen even kijken.
De saxofoon man kijkt me aan, zegt dat ik in de stoel moet zitten en zegt me.
- Hoe heet je??
- Mijn naam is Walter.
- Oh, leuk, ik ben Mario
- Hei Walter, merk je niets vreemds op?
Afgezien van het verlaten huis en het feit dat ik haar niet had zien spelen op de saxofoon, geen rare dingen.
- Dus je bent niet bang voor geesten?
- Ik zie geen geesten
- Ik ben een geest..
- De geest van de saxofoon?
- Zeg geen onzin Ik ben Mario en ik speel saxofoon, je hebt te veel horrorfilms gezien..
- Dus je doet me geen pijn?
- Ben je gek?? Ik heb al jaren niemand gezien, iedereen is me vergeten en na jaren ben jij de eerste die mijn muziek hoort.
Maar je was muzikant voordat je een spook was?
- Nee, ik was een benzinestation bediende bij een benzinestation.
- Is het verbazingwekkend een benzinestation bediende die saxofoon speelt?
- Waarom ongelofelijk?
Ik heb nog nooit een tankstationbediende een saxofoon zien spelen!
-Niet alleen heb ik gespeeld, maar ik lees ook veel boeken lijkt het zo vreemd voor u?
- Is dit een gekke situatie?
- Walter nu zal ik je iets uitleggen, zie je cultuur is iets dat voor iedereen moet zijn, de kunsten verhogen geest, verlichten ons hart, geef ons vreugde en maak ons gelukkig, cultuur is als een medicijn dat alle kwalen geneest en zonder contra-indicaties, cultuur kan de mensheid beter maken, vind je het niet leuk hoe ik speel de saxofoon?
- Oh ja, je bent erg goed.
Walter, ik denk dat het tijd is voor je om te gaan, maar ik wil je een taak geven.
- Ik luister naar je..
Je moet iedereen vertellen wat je gezien en gehoord hebt.
- Het is onmogelijk, je bent een geest ze nemen me voor gek, niemand zal me geloven!
Walter, ik weet zeker dat je de beste manier hebt om het te doen.
- Ik weet niet of ik het kan..
- Ja dat kan, je bent een artiest.
- Ja, maar je bent een geest.!
- Haast je om weg te gaan voordat ik mijn saxofoon naar je hoofd gooi en als je terugkomt breng me wat chocolade!
- Een geest die chocolade eet?

En op mijn vraag kan ik de geest van Mario niet meer zien de bediende van het benzinestation die de saxofoon speelt, ik moet gewoon uitgaan, hij gaf me een moeilijke taak, om iedereen te vertellen dat ik een geest zag die me vertelde om iedereen te vertellen dat cultuur, kunst is voor iedereen en is goed voor de hele mensheid, Ik hoop dat iemand gelooft ik, maar na al de geest van Mario vertelde de waarheid, nu sommigen van jullie willen met mij mee om chocolade te brengen naar een geest? #joorsnovember #vergeten #joorschallenges #joorsupdates #athome #spook #muziek #saxofoon
https://www.youtube.com/watch?v=C3yiLn1OaYk&list=PLG9jLl6Ldd_j35xmtbexQO1_5MDRBPc5q&index=14