In het woonzorg centrum waar ik werk wonen veel bijzondere mensen. Ze hebben een eigen appartement en kunnen gebruik maken van huiskamers beneden waar allerlei activiteiten op het programma staan.
Wij, het personeel, bieden zorg en begeleiding aan voor mensen met een dementie.


Met veel plezier vertel ik in deze blogs over mijn werk, ik vertel over de bijzondere mensen die wij mogen verplegen en die over het algemeen een extra gebruiksaanwijzing krijgen door hun dementie.
 Voor het geval dat jullie denken dat ik superzuster ben, helaas. 
Vandaag vertel ik over Mien. 
Mien is een lieve vrouw, ze was een zorgzame moeder en lieve echtgenote die ervoor zorgde dat man en kinderen niets tekort kwamen. 
Daarbij zag ze zichzelf helaas weleens over het hoofd. 
Toen de kinderen de deur uit waren kon Mien zich helemaal stortten op haar huishouden, het was er keurig, alles glom en blonk. Haar man hoefde hierin niets te doen. 
Ook niet na zijn pensioen. Pa kon zich terugtrekken voor zijn hobby’s. 
Toen Mien achteruit ging in cognitie werd haar huishouden haar houvast. 
Maandag wasdag, dinsdag de strijk, elke dag vroeg opstaan om alvast te hebben gezogen voordat Pa beneden kwam (dan had hij geen last van de stofzuiger)
 Natuurlijk paste ze op haar kleinkinderen, daarna werd alles weer keurig gepoetst. 
Totdat de kleinkinderen het niet meer zo leuk vonden bij oma, oma kon niet meer verbloemen dat ze teveel vuil maakten en oma kon de kleinkinderen niet meer begeleiden bij hun verblijf bij haar. 
De oppas middagen stopten helemaal toen Pa last kreeg van depressies, het is tenslotte niet niets als de liefde van je leven verdwijnt terwijl je er mee in huis woont. 
Toen Pa dan ook  overleed was het voor Mien veilig om in het woonzorg centrum bij ons te komen wonen.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

Encaustichris
Opnieuw met een glimlach van herkenning gelezen. Wat heb ik een bewondering voor jullie. Wat mij betreft zijn jullie allemaal superzusters!
Reply
More replies (1)
ElisabethsMagazine
Het kan gebeuren natuurlijk. Jij bent gelukkig ook heel menselijk. Het zou niet goed voor jezelf zijn om de hele dag toneel te spelen. Trouwens, de bewoners prikken daar ook heel snel doorheen. Gelukkig is de sfeer goed onder de collega's. Dat scheelt een boel. 
Reply
Schorelaar
lekkerereceptenvoor2 met een goed team kan je veel aan.
Reply
Jamjellie
Wat een dag en wat goed geschreven.
Reply
Zilverbloem
Lastig dat Mien zo reageert. Gelukkig zijn er voldoende andere mensen waar ze wel goed op reageert. Je kunt immers niet iedereen lief vinden ;).
Reply
Schorelaar
Annemiek er moet een 'klik'  zijn.  Ook kan ik op iemand lijken die ze niet mocht. Inmiddels is Mien verder in haar dementie en kent ze me langer zodat het minder problemen geeft
Reply
More replies (1)
Els Vergaerde
Ik zit dit met een glimlach te lezen, Mien lijkt mij een hele uitdaging ;)  
Reply
Schorelaar
Voor mij wel, ik zei gisteren nog na 2 dames ala Mien " doe mij  nu maar een agressieve bewoner" 
Reply
diniedezeeuw
We blijven uiteindelijk allemaal mensen en met de één klikt het nu eenmaal beter dan met de ander. Ik heb bewondering voor jou en je collega's.
Reply
Schorelaar
Gelukkig wel en dank je voor je compliment 
Reply
caro.sael
Wat heftig is dit
Reply
Leonie
Fijn he dat samen zijn 💗
Reply
Mona
Goed dat jij er bent.
Reply
Encaustichris
Mien en jij zitten dus niet op dezelfde golflengte.
Gelukkig maar dat je in een team werkt, je kunt niet met iedereen vrienden zijn, zegt men dan.
Ik kan me je frustratie zo vreselijk goed voorstellen!
Reply
Schorelaar
Geef mij maar de mannen, beetje opstandig en humeurig
Reply
I love to draw
Ik bewonder kouw geduld. Het lijkt me niet makkelijk.
Reply
Schorelaar
Het is soms moeilijk omdat je weet dat een ander je nodig heeft.
Reply
The Original Enrique
Ja het valt niet mee, dat heb ik intussen wel door. Reken het jezelf niet te zwaar aan, soms kunnen persoonlijkheden ook botsen of floept er per ongeluk iets uit. Knap dat je dit doet en kunt!
Reply
Schorelaar
Dit is een kwestie van persoonlijkheden. De mensen waar het mee klikt moeten vaak lachen om mijn opmerkingen.
Reply
SocialPro Snooker Coaching
niet gemakkelijk soms....
Reply
Marion's World
Mooi werk toch. En ja zonder team ben je nergens. Zonder pillen helaas ook niet altijd.
Reply
Schorelaar
Nee, soms zijn die pillen echt nodig.
Reply
Je weet wel...Karin!
Je moet echt een ijzeren geduld hebben op zulke momenten en k denk dat jij dat heel goed doet...
t was met Mien ook echt even kwaad kersen eten
Reply
Judith Evelien
En toch deed je het goed! Je was menselijk.
Reply
Aaricia Frans
Wat leuk geschreven..dementie lijkt mij zo erg om te krijgen. Niet perse voor jezelf maar voor je geliefden
Reply
Schorelaar
Het enige dat we kunnen doen is proberen om ze een fijne dag te bezorgen.
Reply
jolandemooij
Ach ja, het ene moment werkt je aanpak wel en het andere moment kun je niets goed doen.
Reply
Yvonne
Het blijft zoeken bij sommige mensen en soms krijg je er nooit een klik mee, maar ik denk niet dat dat aan jou ligt hoor. Je doet zo je best voor haar.
Reply
Schorelaar
Je best doen blijft toch iets anders dan een klik. Een klik is er soms al op de eerste dag, zoals bij de oud militair die .......... Nee, daar maak ik wel eens een blog over.
Reply
Albert van den Berg
Best wel triest om te lezen hoe mensen in hun laatste jaren soms zo moeilijk hebben.
Structuur en orde is wat haar houvast gaf/geeft in haar leven. Lijkt of ze een minderwaardigheidsgevoel heeft en daardoor haar hele leven extra haar best gedaan heeft om haar ouders en man naar hun zin te maken.
Reply
Schorelaar
Je zou het zomaar goed kunnen zien..
Reply
Machteld
Het lijkt me heel moeilijk iedere keer de juiste snaar te raken. Knap dat je zo je best doet.
Reply
Schorelaar
Dat maakt het vak leuk. Een muzikant probeert het zelfde.
Reply
Rudy Siedlecki 🌳
Mooi verwoord, duidelijk een passie.
Reply
Sabrina Mols
Leuk en vlot geschreven en leuk om zo een beetje mee te kunnen kijken op je werk :)
Reply
Schorelaar
Graag gedaan en dank je voor je compliment
Reply
Ingrid
Zulke anekdotes zou je kunnen bundelen... Ik sluit me aan bij de reactie van DiaantjesLife.
Reply
Marjolein
hahaha... mooi beschreven weer, ik vind dit een heerlijke serie, ga zo door!
Reply
Schorelaar
Dank je, wie weet wat ik straks weer mee maak in mijn avonddienst.
Reply
Diaantje 🦋
Ik snap wel wat je bedoelt en ik zou er ook wel moeite mee hebben als dit zou gebeuren. Toch kun je dit niet voorkomen denk ik. Je kunt als verpleging niet met iedere bewoner/patiënt een band hebben. Ik heb echt bewondering voor je werk en wat je voor deze ... Show more
Reply
Hans van Gemert
En weer mooi geschreven, ik heb bewondering voor wat je allemaal doet!
Reply
Schorelaar
Dank je, maar niet nodig. Ik geniet meestal van mijn werk.
Reply