Naarmate ik meer en meer landen zie, ontstaat er langzaam een beangstigend gevoel dat de grootste drijfveren van de mensen het #geld  is. De mens lijkt gevangen te zijn in een nooit begevende machine dat we ook wel een monetaire systeem noemen. Welke land je ook bezoekt komt het geld op de voorgrond; India, Kazakstan, Portugal, Spanje of Frankrijk. Het dierlijk overlevingsmechanisme houd ons gegijzeld binnen de beperkingen van onze conceptuele werkelijkheid. Werkelijkheid bestaande uit zorgvuldig opgebouwde en terugkerende 'gedachtesystemen' en geloofsovertuigingen. Wat is de juiste manier om hiermee om te gaan? Is geld slechts energie die stroomt in de vorm van de materie en dingen manifesteert die in onze geest opborrelen? Ik wil hier geen filosofie rond opbouwen, eerder een praktische aanpak vinden  voor het eeuwigdurende vraagstuk waar veel mensen door gegrepen worden.

Er was eens een wijze waarvan ik de naam niet meer weet die het volgende zei: Mensen zijn vreemde wezens, eerst werken ze de helft van hun leven om aan geld en welvaart te geraken. In de loop van dat werken gaat hun gezondheid achteruit, daarna geven ze hun vergaarde rijkdom uit om de verloren gezondheid terug te krijgen. Diezelfde gezondheid die ze kwijt zijn geraakt in de ratrace om aan het geld en welvaart te geraken.

Het is niet precies de letterlijke overname van die quote, simpelweg omdat ik de auteur ervan niet teruggevonden heb op het internet. Ik heb het hier gepost om een idee duidelijk te maken. Dingen die nu op het scherm verschijnen dienen eerst en vooral om de lezer aan te zetten tot nadenken en introspectie. Als er al een rode draad zit in dit soort blogs dan is dat het wel.

Op dit punt denk ik dat geld voornamelijk het gevolg is en niet de oorzaak van dingen. Door je opleiding, manier van denken en de groei dat je als mens maakt, trek je uiteindelijk de middelen aan die je nodig hebt om in jouw levensonderhoud te voorzien. Neem nu bijvoorbeeld een sollicitatieprocedure in India. Als je in dat land solliciteert om in een hotel te kunnen werken (in de toeristische streken weliswaar) is het eerste wat ze vragen je kennis van het Engels. Een Indiër moet op zijn minst over een basiskennis beschikken om te worden toegelaten tot deze 'hotelsector'. Begrijp me niet verkeerd ik veralgemeen een beetje, toch zijn de mensen die de taal kennen volgens mij in het voordeel. De kans dat ze je de laan uit sturen als je geen Engels kent is sowieso veel groter. Met andere woorden geen kennis --> geen job --> geen geld --> geen mogelijkheid tot verdere zelfontplooiing.

Loading full article...

Goede zeer uitgebreide blog 👍
Stof tot nadenken...
enigma :) ik denk er in elk geval veel over na.