Naarmate ik meer en meer landen zie, ontstaat er langzaam een beangstigend gevoel dat de grootste drijfveren van de mensen het geld is. De mens lijkt gevangen te zijn in een nooit begevende machine dat we ook wel een monetaire systeem noemen. Welke land je ook bezoekt komt het geld op de voorgrond; India, Kazakstan, Portugal, Spanje of Frankrijk. Het dierlijk overlevingsmechanisme houd ons gegijzeld binnen de beperkingen van onze conceptuele werkelijkheid. Werkelijkheid bestaande uit zorgvuldig opgebouwde en terugkerende 'gedachtesystemen' en geloofsovertuigingen. Wat is de juiste manier om hiermee om te gaan? Is geld slechts energie die stroomt in de vorm van de materie en dingen manifesteert die in onze geest opborrelen? Ik wil hier geen filosofie rond opbouwen, eerder een praktische aanpak vinden voor het eeuwigdurende vraagstuk waar veel mensen door gegrepen worden.
Er was eens een wijze waarvan ik de naam niet meer weet die het volgende zei: Mensen zijn vreemde wezens, eerst werken ze de helft van hun leven om aan geld en welvaart te geraken. In de loop van dat werken gaat hun gezondheid achteruit, daarna geven ze hun vergaarde rijkdom uit om de verloren gezondheid terug te krijgen. Diezelfde gezondheid die ze kwijt zijn geraakt in de ratrace om aan het geld en welvaart te geraken.
Het is niet precies de letterlijke overname van die quote, simpelweg omdat ik de auteur ervan niet teruggevonden heb op het internet. Ik heb het hier gepost om een idee duidelijk te maken. Dingen die nu op het scherm verschijnen dienen eerst en vooral om de lezer aan te zetten tot nadenken en introspectie. Als er al een rode draad zit in dit soort blogs dan is dat het wel.
Op dit punt denk ik dat geld voornamelijk het gevolg is en niet de oorzaak van dingen. Door je opleiding, manier van denken en de groei dat je als mens maakt, trek je uiteindelijk de middelen aan die je nodig hebt om in jouw levensonderhoud te voorzien. Neem nu bijvoorbeeld een sollicitatieprocedure in India. Als je in dat land solliciteert om in een hotel te kunnen werken (in de toeristische streken weliswaar) is het eerste wat ze vragen je kennis van het Engels. Een Indiër moet op zijn minst over een basiskennis beschikken om te worden toegelaten tot deze 'hotelsector'. Begrijp me niet verkeerd ik veralgemeen een beetje, toch zijn de mensen die de taal kennen volgens mij in het voordeel. De kans dat ze je de laan uit sturen als je geen Engels kent is sowieso veel groter. Met andere woorden geen kennis --> geen job --> geen geld --> geen mogelijkheid tot verdere zelfontplooiing.
Geld is een vrucht dat hangt aan een boom, zog dat je een gezonde boom hebt met diepe wortels en het universum voorziet in alles wat je op een bepaald moment in tijd en ruimte nodig hebt. Bijgevolg de focus zou eerder moeten liggen op vaardigheden en je eigen ontwikkeling als mens en niet de middelen tot het levensonderhoud.
Het tweede punt dat mij opvalt is dat als je geld vrijelijk uitgeeft zonder daar moeilijk over te doen dan keert het terug. Het is als een stromend rivier en als je die probeert te stoppen begint de boel te stinken en wordt het een moerasgebied. Dat betekent help anderen waar je kan, geef uit voor dingen die je gelukkig maken en vermijdt gierigheid.
Op het moment dat dit geschreven wordt zit ik binnen de muren van een fort ergens in India. Het fort bevindt zich in Jaisalmer en het is een grote toeristische pleister die jaarlijks duizenden mensen over de vloer krijgt. Ik zit op een plastiek stoel ergens aan de zijkant van de straat en observeer alles wat er rondom aan het gebeuren is. Onder me snuffelt er een hond, die rusteloos op zoek is naar iets eetbaars. Om de een of andere reden heeft het aangenomen dat mijn linker schoen best wel een hapje waard is. Voor mij zet er een kerel die een grote fototoestel op mijn gezicht richt. Waarschijnlijk om de scherpte af te stellen, of om mijn gefrustreerd gelaat te fotograferen terwijl ik mijn voet probeer te redden uit de bek van het straathond. Een liedje uit de Amerikaanse stuk wordt afgespeeld uit de muziekinstallatie van de koffietent. Het is een oude soort lied, van de jaren 70 of 80, dit soort muziek creëert een soort atmosfeer van nostalgie uit lang vervlogen tijden. Tijden die schijnbaar beter waren dan wat er nu op onze aardbol zich afspeelt. Links van me is er een straat vol met riksja's, scooters, koeien en toeristen, die met een grote snelheid hun bestemming proberen te bereiken. Voor mij (achter de fotograferende kerel) komt er een groep toeristen aan, begeleid door hun gids. Hij legt aan de zoveelste groep toeristen uit wat dat uit elkaar vallende fort voorstelt. Binnen de muren van dat fort bevinden zich verschillende hotels, winkeltjes, restaurants en nog veel meer andere dingen. Ik woon ergens in een hotel binnen deze ommuurde geheel. De eigenaar is een vriendelijk man die veel doet voor zijn westerse medebroeders. En terwijl dat ik in al die herrie en chaos iets zinnigs probeer te produceren borrelt er een glimlach naar buiten toe. Het is mooi om te merken dat je het leven leeft waar je van droomde. Reizen in India is zoals het liefhebben van een vrouw, soms wordt je er euforisch en onbeschrijfelijk gelukkig van en soms wil je van een rots springen zonder een parachute (liefst richting de scherpe rotsen). Het is een zeer dynamische atmosfeer met een hoog percentage aan een onvoorspelbaarheidniveau.
Geld betekent middelen, en middelen staan voor overleven, wat ervoor zorgt dat je over een gezonde basis beschikt om verder te kunnen groeien. Landen die deze basis onvoldoende aan haar burgers kunnen bieden resulteren in een groep mensen die zich voornamelijk bezighoudt met overleven. India is een schoolvoorbeeld van een dergelijk land. In het geval je een zoeker bent die iets hogers wilt vinden, of het nu om verlichting, levenswijsheid of een hogere filosofie gaat, is de kans groot dat je teleurgesteld terugkeert. Dit hier is een subjectieve blog, en ik probeer door middel van het schrijven ook voor mijzelf de situatie op te helderen. Persoonlijk ervaar ik dat ze in dat land overwegend in het duister tasten. De astrologie, waarzegsters, yoga, meditatie, ayurveda is een grote commerciële circus geworden (ik heb zelf met al die dingen maandenlang beziggehouden). En dit in het land die zulke giganten heeft gehad als: Boeddha, Bodhidharma, Mahavira, Krishnamurti enz.
In een ver verleden op de banken van secundair onderwijs heb ik als een met puisten bedekte tiener kennis gemaakt met de behoeftepiramide van onze beste vriend Abraham Maslow.
In mijn ervaring heeft Maslow een punt wat betreft de hiërarchie. Eerst moet men op een niveau belanden waarbij dat zijn basisbehoeften en dergelijke zijn voorzien. Pas dan kan er sprake zijn van langzame groei naar spiritualiteit en introspectie. Je gaat pas de zin van het leven beginnen zoeken als de behoeften in zodanige mate je voldoening hadden geschonken dat je inziet hoe zinloos ze eigenlijk zijn. Een mooie auto, vrouw, lekker eten enz. Het is leuk tot een bepaald punt, maar na een tijdje als je al die dingen hebt gehad kom je in een leegte terecht. Je begint in te zien dat die dingen deze leegte nooit kunnen vullen, en het is pas dan dat er een crisis ontstaat dat ertoe leidt om iemand tot een zoektocht aan te zetten. Er zijn ook uitzonderingen, het leven is niet zwart en wit, maar kent ook grijze tenten. Er zijn mensen die al van jongs af aan een monnik willen worden en hun leven wijden aan god, filosofie, meditatie enz. Hier heb ik het enkel over collectieve mensenmassa. In India zitten ze nog te sterk vast in lichamelijke, veiligheid en zekerheid niveau' s om verder dan die 2 te kunnen kijken. Met andere woorden hoe paradoxaal het ook klinkt de kans dat iemand oprecht bezig is met grote levensvragen veel groter is hier in het westen dan daar in het oosten (India/Kazakstan). Wij hebben al de basis, en kunnen ons meer veroorloven om over de zelfrealisatie na te denken, zij hebben dat basis nog niet en dus streven eerst naar hogere trappen. Dat geldt niet voor iedereen, er zijn een heleboel uitzonderingen, ik veralgemeen hier een beetje om de boel wat op te helderen. Ik kan best inkomen dat er heel rijke mensen leven in India, dat is ook iets wat er vaak verteld werd door de mensen dat ik ontmoet had in de loop van mijn 'rondgehang' in dat land. (Als je meer inzicht wilt verkrijgen in de motivatietheorie van Maslow, kun je gemakkelijk alles terugvinden op het internet.)
Als laatste punt denk ik dat geld en spiritualiteit niet los van elkaar bestaan, maar in feite de vertakkingen zijn vaan een en dezelfde alles omvattende en doordringende intelligentie. Sommigen noemen het god, anderen het hoger bewustzijn en nog anderen de Dao. Je hoeft niet half naakt in een grot te zitten met een onhygiënische dreadlocks als je enigste gezelschap. Je kan leven in een groot huis en rijden in een BMW en nog steeds verbonden zijn met de allesdoordringende werkelijkheid. Het gaat niet om materiële of externe werkelijkheid eerder om de interne.
Deze quote ben ik tegengekomen in een Western Union kantoor ergens in Delhi:
