1. Myofasciale Pijnsyndromen (MPS)
FM dient onderscheiden te worden van het Myofasciale Pijnsyndroom (MPS). Beide vertonen een verhoogde gevoeligheid bij vingerpalpatie van bepaalde punten, maar bij MPS zijn er triggerpoints aanwezig (in plaats van tenderpoints) die pijn in een verder verwijderde zone van het lichaam geven en gelokaliseerde spieraantasting. In tegenstelling met FM zullen de triggerpoints verminderen bij lokale therapie. Triggerpoints zijn pijnlijke verhardingen in de spieren die niet meer ontspannen. Een triggerpoint kan bewegingsbeperkingen, stijfheid, krachtsverlies en pijnklachten veroorzaken. Een triggerpoint is niet hetzelfde als spierkramp. Je spreekt van kramp als een complete spier zich heftig samentrekt. Een triggerpoint is een verkramping van een klein deel van een spier. Een spierkramp kan zich binnen enkele minuten weer ontspannen. Triggerpoints ontspannen zich om fysiologische redenen niet zo snel en kunnen lang blijven bestaan en voortdurend pijnklachten geven. Triggerpoints kunnen hoofdpijnen, pijn in de nek en kaak, pijn in de onderrug, een tennisarm en andere klachten geven. Ze kunnen de oorzaak zijn van pijn in gewrichten, zoals de schouder, pols, heup, knie en enkel, die vaak worden aangezien voor artritis, tendinitis, sinusitis, artrose en gevoelloosheid in handen en voeten. Zelfs fibromyalgie kan zijn oorsprong hebben in triggerpoints.
2. FM en Chronische vermoeidheidsyndroom (CVS)
Al zijn er tussen fibromyalgie en CVS gelijkaardige symptomen, toch verschillen ze van elkaar in een aantal punten. CVS wordt vooral gekenmerkt door chronische vermoeidheid samen met concentratieproblemen, verminderde expressie en coördinatiestoornissen. De criteria voor CVS werden door leden van de American Centers for Disease Control and Prevention (CDC) en van de National Institutes of Health opgesteld. De CDC criteria zijn volledig gebaseerd op symptomen en op het uitsluiten van chronische actieve organische en psychiatrische aandoeningen die een chronisch vermoeidheid als gevolg hebben.
3. Prikkelbare darm
In de dikke darm liggen zenuwen die de spieren van de darm doen samentrekken. Bij een prikkelbare darm zullen door overgevoeligheid van de zenuwen de spieren hevige buikkrampen en diarree veroorzaken. Naast diarree kunnen er perioden zijn van constipatie. Indien er geen sprake is van de ziekte van Crohn (chronische ontsteking van de dunne en/of dikke darm) en Colitis Ulcerosa (chronische ontsteking van het slijmvlies van de dikke darm) moet men nagaan of de patiënt geen overgevoeligheid vertoont voor bepaalde voedingsbestanddelen.
4. Prikkelbare blaas
Dit wordt gekenmerkt door een pijnlijk, branderig gevoel tijdens het plassen. De patiënten ervaren dezelfde klachten als bij een infectie van de urinewegen die veroorzaakt wordt door bacteriën in de blaas of urethra. Alleen worden er bij FM geen bacteriën gevonden als de urine onder een microscoop geanalyseerd wordt. Indien de urine een vieze geur heeft, bloed bevat of er koorts ontstaat , is er veel kans op infectie die onmiddellijk behandeld moet worden.
5. Raynaud-syndroom
Sommige fibromyalgiepatiënten ondervinden een slechte bloeddoorstroming in de perifere delen van het lichaam die gekenmerkt wordt door samentrekkingen van de kleine slagaders in de handen en voeten. De aangetaste delen kunnen rood, wit of blauw worden (ofwel alle drie tegelijk) en voelen koud aan.
6. Geheugenstoornissen
FM-patiënten ondervinden vaak concentratiestoornissen, vergeten bepaalde dingen,... Sommigen beweren dat die geheugenstoornissen veroorzaakt worden door abnormaliteit in een deel van de hersenen, anderen denken eerder aan zuurstoftekort.
7. Vertigo en oor- en gehoorproblemen
Naast de andere klachten kunnen de patiënten ook vertigo en gehoorproblemen ondervinden. Onder vertigo wordt draaiduizeligheid verstaan. Men krijgt het gevoel dat alles rondom zich draait, terwijl dat niet het geval is. Oorsuizing is ook een veelvoorkomende last. Met oorsuizing bedoelt men gezoem, getuit, gekraak,...
8. Hypoglykemie
Dit betekent een laag glucosegehalte van het bloed. De verschijnselen die bij hypoglycemie optreden zijn verschillend en variëren in aard: hoofdpijn, duizeligheid, geprikkeldheid, vermoeidheid, depressiviteit, zenuwachtigheid, geheugen- en concentratieproblemen, hartkloppingen, trillende handen, zweetaanvallen, een gevoel van naderend onheil, krampen in de benen, verstijfde of tintelende handen en/of voeten, blozen, gevoel van onmacht en soms flauwvallen.

9. Prolaps van de mitralisklep
In de hartspier bevinden zich vier hartkleppen: twee in de rechter harthelft en twee in de linker harthelft. De mitraalklep bevindt zich in de linker harthelft en regelt de toevoer van bloed vanuit de longen naar de linkerkamer. De mitraalklep is gelegen tussen de linkervoorkamer en de linkerkamer. Bij het samentrekken van de voorkamer opent de mitraalklep zich en laat bloedstroom toe naar de linkerkamer. Bij elke contractie van de linkerkamer sluit de mitraalklep en laat geen terugvloei van bloed toe naar de linkervoorkamer. Mitraalklepprolaps (PMK) waarbij de klep abnormaal doorbuigt, komt voor bij ongeveer 3 tot 5 % van de bevolking en bij ongeveer 70% van de FM-patiënten. PMK veroorzaakt hoofdpijn, vermoeidheid, spastische colon en een verandering in het bindweefsel.
10.Premenstrueel syndroom
Dit syndroom komt enkel voor bij vrouwen die nog menstrueren. Het treedt vlak voor de menstruatie op en veroorzaakt zowel lichamelijke als psychische klachten. De stoornissen die ondervonden worden zijn hoofdpijn, slapeloosheid, rugpijn, buikpijn,... Ze zijn zo hevig dat ze niet uit te houden zijn en tot bedlegerigheid leiden. Deze vrouwen ondervinden ook verwardheid en neerslachtigheid.
11.De Ziekte van Crohn
De ziekte van Crohn is een chronische ontsteking van de dunne en/of dikke darm, die vaak tussen het 15e en 30e levensjaar voor het eerst de kop opsteekt. Klachten die het meest voorkomen bij de ziekte van Crohn zijn:
Dunne ontlasting of diarree: de ontstoken darm kan niet voldoende vocht opnemen.
Vermagering, bloedarmoede of groeiachterstand: de ontstoken darm neemt bepaalde voedingstoffen onvoldoende op waardoor tekorten in het lichaam kunnen ontstaan. Als gevolg hiervan ontstaat ook vermoeidheid.
Bloedverlies: door de ontsteking ontstaan wondjes in de darm waardoor bloedverlies bij de ontlasting op kan treden.
Vernauwing (stenose): wanneer de ontsteking op een bepaalde plaats zeer heftig is (acute fase) kan er een vernauwing in de darm ontstaan. Helaas bestaat er nog geen eenvoudige test om de ziekte van Crohn vast te stellen.
12.Hypothyroïdie
De schildklierhormonen, en met name T3, regelen de snelheid waarmee de verschillende cellulaire verbrandingsprocessen verlopen. Is er te weinig schildklierhormoon voorhanden dan verlopen deze processen te traag, is er te veel dan verlopen ze te snel. De schildklier kan worden vergeleken met het gaspedaal van de auto. De schildklier kan de lichaamsprocessen sneller of langzamer laten verlopen, ze wordt bestuurd door de hypofyse en indirect door de hypothalamus.
13.De Ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme, ook wel bekend onder de namen tekenbeetziekte, Lyme disease, of Borreliosis, wordt vrijwel in alle gevallen overgebracht door de beet van een teek, welke besmet is met de bacterie Borrelia burgdorferi. De gevolgen van een niet behandelde infectie zijn ondermeer chronische pijn - en vermoeidheidsklachten. De verschijnselen van de ziekte van Lyme ontwikkelen zich langzaam en niet bij iedereen op dezelfde wijze. Binnen dagen tot maanden (meestal binnen drie weken) kan rond de plaats van de tekenbeet een rode vlek ontstaan die langzaam groter wordt. De rode vlek verdwijnt vanzelf. Het kan ook zijn dat men zich na een aantal weken grieperig gaat voelen, met koorts, hoofdpijn, spierpijn en vermoeidheid. De grieperigheid en de rode vlek kunnen onafhankelijk van elkaar optreden. Weken tot maanden na de tekenbeet kunnen de volgende klachten optreden: pijn, krachtverlies of een doof en tintelend gevoel in arm, been of romp. Maanden tot jaren na een tekenbeet kan zwelling en pijn aan een of meerdere gewrichten ontstaan, vooral in de armen en benen. Ook kunnen huidaandoeningen optreden.
14.Postpolio syndroom (PPS)
FM-patiënten die kinderverlamming hebben doorgemaakt, vertonen dit syndroom. Sommige klachten die bij PPS voorkomen, behoren tot FM. PPS zou een andere oorzaak van FM kunnen zijn. PPS veroorzaakt een vermindering van de motorische functies doordat de motorische zenuwcellen, die de boodschappen van het ruggenmerg naar de spieren sturen, afsterven. De zenuwcellen die overblijven, moeten de taak overnemen wat tot gevolg heeft dat de zenuwcellen sneller afsterven. Hierdoor zal het lichaam, ook als het virus al lang weg is, verzwakken.
15.Spasmofilie of autonome disfunctie
De klachten bij spasmofilie of autonome disfunctie hebben meestal te maken met overprikkelbaarheid van de spieren. Het klachtenpatroon kan zeer uiteenlopend zijn: hyperventilatie, spierkrampen, vermoeidheid, angst, slapeloosheid, duizeligheid, kortademigheid, pijn in de borst, buikpijn, oprispingen, koude handen / voeten, onverklaarde huiduitslag… . Voor spasmofilie is er geen kant- en klaar remedie. Omdat de spieren pijn doen zal men minder (durven) bewegen waardoor men ‘gedeconditioneerd’ raakt en de revalidatie moeilijker wordt. Tracht daarom in conditie te blijven door voldoende - veilig - te bewegen en door een goed bewegingspatroon (bewegen maar niet belasten). Wandelen en fietsen - soms ook zwemmen - zijn ideaal. Beweeg altijd op het eigen tempo en vermijd sporten met piekinspanningen zoals tennis, voetbal, squash.
16.Bijnierinsufficiëntie
Door een slechte werking van de bijnierschors wordt onvoldoende aldosteron en cortisol aangemaakt. Aldosteron is vooral belangrijk voor de zout- en waterhuishouding van ons lichaam en onze bloeddruk. Het zorgt voor de uitwisseling van natrium- en kaliumionen in de nieren en regelt op die manier de hoeveelheid water en zouten in ons systeem. Cortisol is van belang voor het energie- en botmetabolisme en voor het omzetten van signalen op neurologisch en immunologisch vlak. Een tekort aan cortisol kan eveneens een te laag glucosegehalte veroorzaken. Cortisol is vooral belangrijk bij stress en inspanningen. De aandoening wordt veroorzaakt door stoornissen in het immuunsysteem, waarbij het lichaam zich gaat afzetten tegen de bijnierschors. Deze aandoening is niet te genezen maar kan perfect onder controle worden gehouden door het geven van bepaalde hormonen.



spasmofilie symptomen