Aangespoeld

wat vooraf ging

Het is ochtend. Ik doe mijn ogen open en staar een paar momenten verdwaasd om me heen. En dan weet ik het weer. Aangespoeld op een eiland, waarschijnlijk van het onbewoonde soort. Ik kruip mijn zelfgefabriceerde tentje uit. De zon staat fel in een strakblauwe hemel, er is geen wolkje aan de lucht. Aan de horizon is niets te zien. Geen andere eilanden, maar ook geen schepen. Dat is nou jammer.

Ik heb redelijk geslapen, maar de honger mat me af. Ik besluit naar de palmbomen langs het strand te lopen, in de hoop iets eetbaars te vinden. In verhalen zitten dit soort bomen altijd vol met kokosnoten, maar hier niet. Misschien is het gewoon de verkeerde tijd van het jaar. Tussen de bomen groeien wat sprietjes. Geen idee wat het is, het zijn korte stekeltjes die wat aan lucifers doen denken. Ik pluk er eentje, maar spuug het snel uit. Smerig.

Loading full article...