Stappen van herstel zul je denken. Ja elke dag weer sta je op en moet je maar weer zien hoe je opstaat.
Maar sommige dagen zijn erger dan de andere.
Ik zal je meenemen in die van mij .
Na een periode van stress of periode vol van tumult ,wordt ik moe doodmoe.
Het is zelfs zo erg dat ik mijn bed niet uit wil.
De wekker gaat maar mijn ogen willen niet open.
Moeizaam sta ik op en het liefst doe ik niks, niet douchen, haren kammen en alles waarmee je de dag begint.
Eerst maar een kop koffie om wakker te worden en dan een douche.
Meestal heb ik wel 2 uur nodig om een goede opstart te hebben.
Continue praat ik in mijn hoofd:"Kom op, doe niet zo gek doorzetten en gaan!."
Beloftes kom ik niet na,lees geen mail en buiten komen doe ik het liefst niet.
Als ik mijn werk niet had zou ik dagen vastgelijmd op de bank zitten met de afstandsbediening in mijn hand.
Een boeddah heel stil en zonder beweging op 1 plek beetje emotie en gevoelloos maar 1 verkeerd woord of hard/ teveel geluid en barst uit in een stemmingswisseling.
Ups and downs een golf die stroomt die mee beweegt waar ik ben op die plek en dat moment.
Als de ergste stress weg is , zit ik vol emotie en kom tot rust.
Om op die plek te komen heb ik heel hard gewerkt, veel gesprekken met mezelf en empoweren van mijn positieve gevoel.
Als de emotie komt overwelmd het mij, kan huilen om alles.
Een film en de tranen stromen over mijn wangen.
Als er iets liefs wordt gezegd of compliment voel ik me extra opgelaten, en ik laat het toe.
In deze fase werk ik hard om 1 te worden met mijn gevoel en het te grijpen.
Als ik het kan grijpen en onder controle heb wordt ik weer 1 .
Het is een soort van disassociatie maar dan net anders. Het voelt het zelfde gescheurd in 2 gevoel en gedachte.
Als de 2, 1 worden kan ik weer naar buiten en mijn dingen doen.
Bezoek mijn vriendinnen en doe positieve dingen.
Mijn lichaam moet endorfine aanmaken, het geluksstofje dat zorgt dat ik de wereld weer aankan.
Het strenge regime begint weer, want heb de energie.
Wandelen, fietsen ,gezond eten and lots of vitamine.
Vaak helpt de zon al want heb al tijden als een soort mol geleefd, weinig licht en ongezond eten met bijbehorende vreetbuien.
De stemmen vieren dan hoogtij en kost dan al mijn energie om weer bij mijn emotie te komen.
Ondertussen heb ik vele manieren gevonden om de manie die erna komt en te ontladen onder contole te krijgen.
De drang dat je alles aankan, kopen en verzamelen.
Ik ga schoonmaken alles wat ik in mijn handen kan krijgen en koop wat ik daarvoor nodig heb evenals creatieve dingen.
Hierna wordt ik weer rustig en zet mijn gevoel op papier.
De mooiste gedichten en excentrieke tekeningen vol met kleur komen uit mijn handen.
Dit geeft mij weer energie en sta weer met beide benen op de grond , de cirkel is rond.
Alles gebeurt vaak in een paar dagen maar lijkt eeuwen als je het zo leest.
Zo lijkt het ook voor mijn gevoel.
Ik heb er jaren over gedaan om mijzelf te leren kennen, en manieren te vinden die voor mij werken.
Dit was een belangrijk proces, zodat mijn herstel steeds korter duurt en daar weer kan zijn voor wie mij nodig heeft.
Stress is een grote boosdoener maar zie het niet als vijand maar altijd als belangrijk leermoment over wat mij raakt en herstel kan inzetten om de berg te beklimmen want de angst, paniek, depressie,onzekerheid en stemmen zijn mijn vijanden maar krijgen niet de kans als ik herstel waar mijn angst ligt en stress wegblijft.
#GGZ #stress #herstel #depressie #emotie


Stappen van herstel