Het Roodkopvolk, Pokidor in trance
Dit verhaal is geschreven n.a.v. een schrijfuitdaging van Schaapschrijft. Het thema is: Sprookje Deel drie.
Tessa parkeerde de Cooper in de berm en vloog de auto uit. Pokidor deed het iets rustiger maar toch stonden ze bijna gelijktijdig naast elkaar. Aan hun overkant was een grote menigte op de been. Pokidor had nog nooit zoveel mensen gezien en hij kromp ineen door het lawaai dat ze produceerden. Spandoeken met “blijf af van ZwartePiet” en “het is ons feest, afblijven” en nog veel meer leuzen. Aan de andere kant liepen mensen met spandoeken met daarop “Zwarte Piet is een slaaf” “ZwartePiet is racistisch”. Het leek wel of ze elkaar wilde overstemmen, het geluid werd steeds harder. Tessa liep eropaf en ging meningen vragen van de demonstranten. Ze liepen aan de kant van de Zwarte Piet moet blijven schreeuwers. Plotseling riep er iemand, daar heb je zo’n nep Piet. Ze keken de kant van Pokidor op. Een rode Piet, het moet niet gekker worden. Dreigend kwamen ze op Pokidor af, sloten hem van alle kanten in. Tessa wurmde zich door de opgefokte menigte heen, ging ervoor staan en probeerde hem te beschermen.
Waag het niet aan hem te komen.
Hoor nou eens, die rooie kroeskop denkt zeker dat ze ons kan tegen houden. We zullen hem eens goed zwart maken. Kom op met die verf.
