Gisteren werd ik beroerd achter het stuur. Ik geloof dat dit het angstigste is wat ik ooit heb meegemaakt. Opeens begon ik te trillen in benen en armen en had ik het gevoel dat ik geen lucht meer kreeg, licht in mijn hoofd, hartkloppingen. Op allerlaatste moment auto nog aan de kant kunnen zetten, eruit gestrompeld en ben plat op de stoep gaan liggen. Na enige tijd met zoon naar huis kunnen lopen. Daar wat gegeten, ik dacht aan een zout gebrek namelijk. Maar vlak na het eten merkte ik dat ik weer ging omkiepen en ben maar op de grond gaan liggen.
Uiteindelijk werd ik zo angstig dat ik zoonlief huisarts heb laten bellen want ik kon niet meer op mijn benen staan en herhaalde verhaal auto zich weer, nu ook tintelingen onder voeten en handen. Huisarts kwam en na wat onderzoeken en testjes dacht zij aan een hyperventilatie aanval in combinatie met maag en darmen in combi met de hitte en tekort aan zout en suiker. Ademhalingsoefeningen gekregen die ik keurig de rest van de dag heb gedaan. Helemaal top voel ik me nog niet maar het gaat wel enigszins.
Hoe kom ik opeens aan hyperventilatie? En ik wist helemaal niet dat zo'n aanval zo lang kon duren en zo pittig kon zijn. Toen ik het naderhand ging opzoeken en er over ging nadenken bleek dat dit echt niet de eerste keer is geweest dat ik dit heb gehad. Afgelopen dinsdag bijvoorbeeld. Maar waarschijnlijk heb ik dit al enige jaren zo nu en dan alleen dacht ik altijd dat er iets anders aan de hand was. Vooral vaak 's avonds op rustige momenten en het laatste jaar in de auto. En ik vind dit helemaal niet logisch.
Ontdek de oorzaak. Ga voor jezelf na wat bij jou de trigger is om te gaan hyperventileren. Hyperventilatie heeft altijd een (onbewuste) oorzaak. Dit las ik ……… tsja ……….. ik zou ook echt niet weten waarom ik hyperventileer. Ik vind het hoe dan ook echt heel erg eng en deze week stap ik de auto niet meer in dat is één ding dat zeker is, of in elk geval niet zelf achter het stuur.
Hyperventilatie schijnt ook gepaard te gaan met angsten of kan gepaard gaan met angsten maar ik zou niet weten waar ik dan bang voor ben. Zou er in mijn onbewuste iets zitten dan? Tsja ….. ik zal er nu in elk geval iets mee moeten denk ik. Ik zie het maar als een waarschuwing van mijn lijf maar ik wacht toch maar even de hittegolf af voordat ik ermee aan de gang ga. Als de hitte dit getriggerd heeft dan blijf ik er voorlopig zo veel mogelijk uit. Ik weet niet of bij mij hyperventilatie gepaard gaat met (onbewuste) angsten maar het is wel zo (moet ik bekennen) dat ik in geen tijden zo bang ben geweest als nu.
|Header: pixabay jalmeidaa|
