Ik heb een heel saai leven.

Net kreeg ik de vraag: "En hebben jullie nog plannen?" en ik moest die vraag beantwoorden met een "nee". Vol ongeloof volgde de tweede vraag: "Ik bedoel een weekendje weg ofzo " en weer moest ik die vraag beantwoorden met een "nee". En ik realiseerde me dat ik volkomen blanco ben in elk geval tot aan het eind van het jaar. He le maal niks heb ik op de planning staan. Ik ging nadenken of ik voor volgend jaar dan iets op de planning had staan en behalve een weekendje weg met mijn jongste dochter is er niks waar ik naar uit kan kijken. En ik schrok. 

Degene die de eerste vraag stelde vroeg ook of ik dan nog dit deed en of ik nog dat deed en wederom moest ik alle vragen met een "nee" beantwoorden. Ik sta volkomen stil. Ik ben dat geworden wat ik dacht wat ik nooit zou worden. En weet je waar ik het meeste van schrok toen ik me dit realiseerde ? Dat ik me er blijkbaar bij neergelegd heb. 

De bovenstaande tekst geeft mijn situatie zo goed weer. Ik leef het leven dat duizendende mensen leven en waar men heel gelukkig mee is maar als ik eerlijk ben geeft het mij geen voldoening maar enkele weken geleden heb ik mij er bij neergelegd. Mijn eigen wensen en verlangens, mijn doelen, heb ik "on hold" gezet. En blijkbaar is het goed zo. Ik realiseer me dat ik de onrust die ik voelde over 2 á 3 jaar waarschijnlijk met volle teugen weer ga ervaren maar nu is er niks. Ik ben niet depressief en ook niet teleurgesteld maar ik heb me aangepast aan het leven lijkt het wel.  Ik heb geen problemen en blijkbaar heb ik ervoor gekozen om het leven te leven - of in elk geval te proberen - dat zoveel mensen leven en waar die mensen tevreden mee zijn. Maar als ik dan zo'n vragen krijg dan weet ik dat ik het leven ook behoorlijk saai vind. 

Ik behoor gewoon niet tot de mensen die gelukkig worden van een volle koelkast, een opgeruimd huis en zo nu en dan wat sociale contacten. Ik word niet blij van een all inclusive vakantie in god mag weten welk goedkoop land een of twee keer per jaarmet heel veel Nederlanders om mij heen. Ik word niet gelukkig van winkelen of dingen kopen. Eigenlijk interesseren al die zaken mij niet. Niet een beetje niet gewoon helemaal niet.