Het nieuwe leven van de boze tovenaar
Wie tovenaar Mallus is lees je hier!

Het was een lange dag geweest. Tovenaar Mallus wreef zijn vermoeide armen en benen. Hij had beslist teveel gedaan op zijn eerste dag buiten na zijn gedwongen slaapje van duizend jaar. Niet alleen zijn spieren hadden het flink te verduren gekregen, ook psychisch had hij het een en ander te verwerken gekregen.

Vroeger was hij de magiër geweest, de man waar iedereen ontzag en schrik voor had. Maar nu hij wakker was geworden leek het wel of in deze nieuwe tijd iedereen een magiër was. Hij had zijn ogen uitgekeken en was vaker geschrokken van hetgeen hij zag dan hem lief was. Het wonderlijke licht, de automatische vervoersdozen, mensen die je vanaf een platte plaat aankijken en aanspreken….

Nu de avond begon te vallen twijfelde hij. Terug naar het kasteel dat onder een moderne betovering leek te liggen, of maar liever het bergwoud in? Hij besloot voor het laatste. Liefkozend en bevelend sprak hij enige woorden tot de vogel op zijn hoofd. Mallus werd terstond gehoorzaamd, hij had ook niet anders verwacht. 

De vogel vloog op, cirkelde een paar keer rond en wees Mallus een mooie slaapplek aan. 

Loading full article...