De elektriciën
Met mijn nagelnieuwe diploma op zak ging ik door de zoveelste herfstige regenbui in de richting van mijn eerste klant. Een tikkeltje nerveus, dat wel, dus ik had de meest zinnige en onzinnige dingen in mijn bus liggen om toch maar vooral op van alles en nog wat voorbereid te zijn. Om maar een voorbeeldje te noemen: ik had zowel afwasmiddel (voor binnen) als terrasreiniger (voor buiten) bij me, en hoewel daar iets voor te zeggen kan zijn is deze combinatie voor een elektricien toch enigszins opmerkelijk.
Mijn eerste klant had een probleempje met haar telefoonlijn, er waren tijdens de gesprekken soms merkwaardige geluidjes te horen en de vrouw des huizes was bang dat er kapers op de lijn zaten die haar telefoonrekening aan het opdrijven waren. De telefoondienst had hun lijn inmiddels perfect bevonden, het probleem diende dus in de woning te worden gevonden en opgelost. Kortom, een fluitje van een cent en dus een kolfje naar mijn hand.
Mevrouw opende de deur en ik werd binnen geloodst in de woning die opmerkelijk naar gebraden gehaktballen rook.
'Let maar niet op de lucht en de rommel meneer,' riep mevrouw toen ze mijn snuffelbewegingen opmerkte, 'ik probeer een nieuw recept uit, met extra ui en dubbele eierdooier. '
Ik haalde mijn schouders op, wat mij betrof mocht ze haar gang gaan, als ik dat ook maar mocht.
