De nieuwe kok

'Ach juffrouw, heeft u een bakkie voor mij voor ik aan de slag ga?'

'Koffie, cappuccino, café latte, zeg het maar.'

'Doet u mij maar een gewoon bakkie leut, alleen koffie, zonder toevoegingen.'

'Ook geen slagroomkraagje erop?'

'Nee dank u. Ik moet me wat inhouden, ik krijg nog genoeg te proeven, lijkt me.'

'Goed hoor. U gaat aan de slag, zegt u. Waar, als ik vragen mag?'

'Dat mag u, in de keuken. Ik ben de nieuwe kok.'

'Dat had ik kunnen raden, natuurlijk. Gezien uw kleding, bedoel ik.'

'Ik vind het wel spannend hoor, het is de eerste keer.'

'De eerste keer? Alstublieft.'

'Lekker, dank je wel. Ja, ik heb een beroepsonderzoek gehad. Trouwens, zeg maar “jij” hoor, we worden nu toch collega's.'

'Dat is zo. Een onderzoek, zeg je?'

'Ja, vragenlijsten, een persoonlijke coach, en zelfs wat groepsgesprekken , en uiteindelijk is dit er uit gekomen.'

'Uiteindelijk?'

'Ja, ik heb zo al heel wat baantjes versleten. Ik ben zo ooit begonnen als journalist. Een jeugddroom van me. Smaakt goed hoor, die koffie.'

'Dank, fijn dat je het lekker vindt. Journalist?'

'Het heeft niet lang geduurd hoor. Het was voor een modeblad, maar toen ik ook verplicht de breinaalden moest hanteren ben ik afgehaakt, vergeef me de woordspeling.'

'Ik vind 'm wel grappig, eigenlijk. Maar je bent iets anders gaan doen?'

'Ik bleef in de journalistiek, nu als fotograaf. Ook een hobby van me. In het begin wel leuk. Je kwam nog eens ergens. Maar altijd dat gejakker, altijd onregelmatige werktijden om een scoop te scoren.'

'Een skoep?'

'Een scoop. Dat je als eerste met iets nieuws komt.'

'Ach zo. Nog een bakkie?'

'Lekker, dat sla ik niet af.'

'Maar fotograaf, dat was je niet zo lang dus? Alstublieft. Oeps, nou laat ik toch je koekje vallen.'

'Dank je, geeft niet hoor, het zit gelukkig ingepakt. Nee, daarna werd ik conducteur.'

'Ook wel interessant, toch?'

'Ach, je komt zo wel van alles tegen. Wat mensen allemaal achterlaten, een regelrechte puinhoop, onvoorstelbaar.'

'Is dat zo?'

'Echt waar. Vieze wattenstaafjes, blikjes, lege of halfvolle chipszakken, aangevreten broodjes, kauwgom, ga zo maar door. En dan houd ik het nog netjes, kun je nagaan.'

'Vreselijk.'

'Ja, dat is het. Maar je ontmoet wel grappige mensen. Laatst nog een vrouwtje dat nogal obsessief op een laptop zat te rammen. Verhaaltjes, zei ze nog, die moesten af zijn voor ze bij ene Chantal was.'

'Verhaaltjes? Dat klinkt als Dana, zoiets doet ze wel vaker.'

'Is dat zo? Ach, ze doet maar, ik ben toch met die trein gestopt. Het werd te saai, de hele dag maar heen en weer. Ik kreeg er, neem me de uitdrukking niet kwalijk, nogal het heen en weer van.'

'En nu ben je hier.'

'Precies. Het wordt nog een uitdaging. Een ei bakken kan ik nog wel, aardappelschijfjes moeten ook lukken, en de rest, ach... Ik leer gelukkig snel.'

'Nou succes dan.'

'Dank je wel. En bedankt voor de koffie.'

'Graag gedaan. Kom nog eens gezellig buurten!'

'Doe ik!'

Dit gesprek past in de schrijfuitdaging van Schrijvelarij (FB): schrijf een #verhaal met 10 steekwoorden (kraagje, breinaald, aardappelschijfjes, chipszak, wattenstaafje, regelrecht, vallen, modeblad, laptop, groepsgesprek)

Het past ook in de #schrijfuitdaging van maart 2020. Lees er hier meer over (en doe ook mee!):

De nieuwe kok

Schrijfuitdaging maart 2020