Heb jij weleens spijt van iets?
Misschien heb je iemand onterecht ergens van beschuldigd, of heb je een mening gegeven over iets, waar je beter niets over had kunnen zeggen, omdat je helemaal niet wist waar het over ging? Heb je iemand in de steek gelaten? Of heb je iets anders gedaan, waar je spijt van hebt?
Spijt betuigen
Wie durft er nog spijt te betuigen? Wie durft er voor uit te komen dat hij/zij verkeerd heeft geoordeeld of verkeerd heeft gehandeld? Vroeger waren er nog wel mensen die hun excuses aanboden, wanneer bleek dat er iets niet goed gegaan was, er verkeerd gehandeld was, maar in deze tijd, lijkt het een schande te zijn om je excuses aan te bieden. Waarom is dat toch eigenlijk? Is het schaamte? Is het erg je fouten toe te geven? Of wil niemand meer door het stof?
Niemand is perfect
Gelukkig is niemand perfect, dus is ook niemand zonder fouten. Toch is het moeilijk om een fout toe te geven, zeker wanneer dit ook nog eens ontmoedigd wordt door de omgeving. Niemand zit te wachten op kritiek over het gedrag wat hij/zij heeft vertoond, dus ook het toegeven wordt al steeds moeilijker. Waarom mensen kritisch zijn, op anderen die wel durven toegeven, is me niet echt duidelijk. Ik vermoed dat het teken van zwakte, de overhand heeft en daardoor de persoon die toegeeft een gemakkelijke prooi is in handen van de critici.
Harde maatschappij
Het is een harde maatschappij en het wordt alsmaar harder. Gevoelens voor elkaar worden steeds minder, het gevoel voor het eigen ik is veel meer aanwezig. Wie niet meedoet in de maatschappij krijgt ook meer kritiek en wie durft toe te geven dat er een fout is gemaakt en excuses aanbiedt, is steeds vaker de pineut en wordt steeds vaker aangevallen. Wanneer iemand voor een ander klaar staat en wil helpen, moet deze al bedacht zijn op de harde kritiek van de buitenwereld, want wie kiest voor de zwakkeren, wordt ook als zwak gezien. Ook al is men goed voor de zwakkeren, dit wordt vaak afgedaan als minderwaardig en krijgt een stempel opgedrukt. Door dit stempel wordt er een naam gegeven aan de persoon en de persoon wordt veelal in een kwaad daglicht gezet, met als argument, dat de persoon profiteert van de zwakkere personen. Wat vroeger nog als heldendaden werd aangemerkt, is in deze tijd als: profiteren van een ander, als kritiek gegeven. En het helpen en steunen van anderen wordt daarmee vaak in een kwaad daglicht gesteld. Toch zijn er mensen die niet hard zijn, maar wel het nut zien van het opkomen voor de zwakkeren. Zij durven zich dan ook te profileren en durven ook toe te geven, dat zij, mogelijk, met anderen meegingen in het verhaal, maar achteraf spijt hebben van deze uitingen. Spijt hebben van een handeling, een uitspraak, een verkeerde beoordeling, het mag gewoon, maar je moet durven! Het toot alleen maar aan, dat je niet zwak bent, maar juist heel sterk bent. Dus, wanneer je denkt iets verkeerd te hebben gedaan of gezegd, bied je excuses aan, het stimuleert anderen ook, om te durven!
