Het avontuur van mijn diabetische voet

De foto hierboven is niet de méést recente foto van mijn voet maar wel één van de meest recente. Ik heb mijn iPad nu even niet bij de hand om de meest recente foto op mijn blog te plaatsen maar dit komt aardig in de buurt.

Het gaat eindelijk écht de goede kant op met mijn voet. Het wondje is nu bíjna dicht, en er lekt ook nauwelijks meer vocht uit het wondje. Dus dat is mooi.

Tja, het afgelopen jaar was niet het meest leuke jaar uit mijn leven. Ik heb behoorlijk in de lappenmand gezeten. Het was vooral een vreselijk éénzaam jaar, want ik heb behoorlijk wat tijd 'achter de geraniums' doorgebracht, omdat ik niet veel anders kón dan dat. Een jaar waarin ik ook noodgedwongen mijn leven móest overdenken, omdat je niet veel anders kan als je niet anders dan tussen vier muren leeft.

Hoewel ik nu een stuk mobieler ben dan een jaar geleden ben ik geestelijk nog steeds niet in orde. Ik heb echt zware klappen te verwerken gekregen, maar ook heb ik bemerkt wat een enorme veerkracht ik heb gehad om het allemaal maar even te doorstaan. Leven met de gedachte dat misschien wel je halve voet er af moest, door een vreselijke infectie, en daarbij de Diabetes die debet was aan een zéér trage genezing. Ik zal die meiden van de thuiszorg trouwens wel heel erg missen. Voor iets meer dan een jaar lang waren zij bijna dagelijks toch mijn enige aanspreekpunt en sociale contact in een zéér eenzame periode. Dat wordt dus afkicken.

Dankzij die Trulicity pen die ik sinds een week of drie gebruik, zijn mijn suikers behoorlijk gekelderd. Daar waar ik 'normaal' gesproken een nuchtere waarde had van om en nabij de 13.4 (wat véél te hoog is) heb ik nu gemiddeld 7.8 tot 8.4. Dat is een hele verbetering.

Aangezien ik pas sinds vorig jaar mei weet dat ik diabeet ben, wist ik nog niet goed wat dit inhield. Daarom ben ik nu dus mooi met de neus op de feiten gedrukt. Mijn moeder was ook diabeet, en ik begreep het nooit zo goed als zij weer eens intense grafbuien had. Je kan je enorm slecht voelen als je suikers te hoog zijn en vreselijke stemmingwisselingen hebt. Nu de suiker beter gereguleerd is voel ik me ook niet meer zo slecht....

Het is net of ik uit een vreselijke nachtmerrie aan het ontwaken ben, en ik kijk dan ook vol ongeloof terug op deze afgrijselijke periode.

Een jaar geleden was er nog een enorme hap uit mijn voet. Nu heb ik een (bijna genezen) viertenige voet. Er zit nu een mooi litteken bovenop. De zwelling is eindelijk weg en het is net alsof het altijd zo geweest is. Ook begint het gevoel in mijn voet langzamerhand een klein beetje terug te komen. Dat is dus positief allemaal.

Maar geestelijk was het werkelijk een hel. Als je zoiets meemaakt heeft dit niet alleen effect op je fysiek, maar ook mentaal brengt het het nodige met zich mee. Door de 'gedwongen rust' komt er allerlei oud zeer uit je verleden omhoog in de vorm van flashbacks. Onverwerkt verdriet, rillende angsten, gruwelijk was het. Als je het zelf niet hebt meegemaakt zul je dit ook nooit begrijpen. Maar het is werkelijk alsof je in een nachtmerrie leeft. Ik was ook behoorlijk prikkelbaar en zwáár overprikkeld door de constante spanningen. Dat doet wat met je hersens hoor. Ik heb wat áf zitten janken in mijn eentje.

Gelukkig zijn er ook genoeg positieve dingen te melden. Want vanaf volgende maand , 16 december welteverstaan, ga ik éindelijk beginnen met hormonen. Het VU heeft mij eindelijk toestemming gegeven. Dankzij de Trulicity zal ik afvallen en zal ik tegen de tijd dat ik geopereerd zal worden, op gewicht zijn. Door de Trulicity heb ik nauwelijk meer honger en niet meer zo'n behoefte om te snacken. Niet dat ik dat al veel deed hoor, integenstelling tot wat veel mensen denken als je overgewicht hebt, ik heb gewoon veel aanleg, terwijl ik héél normaal eet. Maar goed, dat is nu ook te verwaarlozen.

Ik heb ook besloten om bepaalde nare mensen geen aandacht meer te geven, zoals bepaalde internettrollen... ;) hun negatieve gedrag zegt immers meer over hén dan over mij.... fucking jealous bitches.

Hoewel het negatief aanvoelde, was dit een jaar van grote (geestelijke) opruiming...

Twee jaar geleden heb ik alle drie inwijdingen gehad van de Kundalini-reiki. Ik kan nu 'hands-on' mensen behandelen, maar ook op afstand. Dus geef maar een gil als je een healing nodig hebt voor 'teen of tander'.

Ook ben ik van plan mijn tarot-skills te gaan verbeteren, en in die combinatie in de toekomst mensen te gaan helpen. Wie weet wat het me gaat opleveren.

Wil je weten wat er precíes gebeurd is Klik dan hier..