Het verband tussen weven en de kosmos
In vele oude culturen symboliseerde weven voor velen hoe de kosmos en het leven in elkaar zat. Weven is het werk van creatie, van schepping. Wanneer een weefstuk klaas was, nipte de weefster de draad door en sprak er haar zegen over uit. Dit is vergelijkbaar met de vroedvrouw die na de geboorte de navelstreng doorknipt. Of de levensloop van mensen die steeds een einde kent. Deze symboliek wordt zelf nu nog in sommige hedendaagse culturen toegepast.
Schering en inslag
De schering op een weefgetouw staat voor de verticale getrokken draad, die te vergelijken is met de niveaus van bestaan en de verbinding ertussen. De schering staat zo voor het eeuwige en onveranderlijke, de forma.
De inslag is de horizontale lijn, oftewel hetgene geweven wordt. Deze lijnen staan voor tijd en ruimte, het causale en tijdelijke, oftewel de materie.
Schering en inslag maken bij elke draad een kruisbeweging, wat zo weer staat voor het verenigen van tegendelen. De samenkomst van vorm en materie, het vrouwelijke en het mannelijke. Zo zijn ook de kleuren die in het weefwerk gebruikt worden te symboliseren. Kleuren vinden namelijk steeds hun oorsprong in de vier elementen, die op hun beurt ook weer staan voor een meer vrouwelijke of mannelijke energie. Op kosmologisch niveau staat weven voor het verbinden of verenigen van verschillende realiteiten of bewustzijnslagen.
Verruimt inzicht
Wanneer we weven in relatie brengen met geloof, zien we vaak dat (goddelijke) weefsters ook vaak diegene zijn die profetische gaven bezatten. Zo waren het de Griekse schikgodinnen die ieders levensdraad spinden en weefden in wat voor ieder een leven moest voorstellen. In de Noorse mythologie kende men een vergelijkbaar concept als bij de Grieken, genaamd Nornen. Een andere soort kende men in Albanië, daar noemde men hen geboortefeeën, denk maar aan de drie feeën uit het sprookje van Doornroosje. Ook zei kwamen langs met toekomst profetieën, die zij bij de nieuwgeborenen inweefden.
