Strenge winters komen nog maar weinig voor, het weekje sneeuw en vorst dat we dit jaar hebben meegemaakt mag eigenlijk geen naam hebben.

Voor echt koude winters moeten we alweer een eindje in de historie graven. Naar mijn idee kwamen koude winters mét schaatsmogelijkheden in mijn jonge jeugd een stuk vaker voor. En zo begon mijn schaatscarrière. Vlak bij ons huis, echt op een paar honderd meter afstand, lag ‘Het IJzeren Kind’, een plas die was ontstaan door de zandwinning ten behoeve van de woningbouw in Hintham-Zuid.

Tegenwoordig vriest een dergelijke plas nog maar zelden dicht, in mijn jeugd gebeurde dat bijna elk jaar wel eens. Dat bood mogelijkheden!

Schaatsen waren er gelukkig in huis, en die dingen pasten altijd, volgens mijn ouders. Het waren namelijk schaatsen die je gewoon onder je schoen kon binden, zogenaamde ‘botjes’.

Fijn toch? Dat werkte altijd, ja toch?

Loading full article...

I never skated on bones, but I did skate on the Iron Child in Hintham! I grew up in Hintham-South and I think I lived 200 meters away or so from the IJzerenkind and sat at the Jeroen Boschschool. Winters used to be absolutely different, but I'm more of a summer person, so don't miss it really hahaha
@DiaantjesLife 🦋 ik woonde aan de andere kant: jasmijnstraat
More replies (1)
jaja fue un buen comienzo para usted
tja klinkt zo ongeveer als bij mij. Ik was wel elk jaar op de ijsbaan te vinden en heb er vreselijk veel lol gehad. En mijn houten schaatsjes zijn 7 jaar geleden dacht ik naar de kringloop gegaan.
@marijke ook een mooie bestemming 😉
More replies (1)
Ik heb nog nooit beenschaatsen gezien of gehoord!😁
Such Frisian Doorwalkers are still here somewhere. Skating is not spent on me.
@Ingrid Tips en meer het zijn toch mooie herinneringen 😁
More replies (1)
At least you tried.... and once: we used to have real winters!
@Encaustichris ik heb het nog wel eens geprobeerd, maar daarover later 😉
I'd never seen such "handsome" skates. Life-long learning, it is😉