Hoi lieve allemaal,

Dit is een foto waar ik heel "blij" lijk. Maar diep van binnen, ben ik dit niet. Ik heb een depressie, ptss, ik doe aan automutilatie en heb in verschillende klinieken gezeten. Altijd verdrietig, altijd moe, zo vaak voel ik me leeg. En lijkt het alsof ik geen gevoel heb. Terwijl ik denk dat ik dan overspoeld word met gevoelens en niet meer weet wat ik moet voelen. Ik vind het leven moeilijk. Maar na 6 jaar vechten tegen mijn eigen hoofd. Ben ik er nog steeds. En ja, soms kan ik genieten van kleine momentjes. Zoals mijn jongste broertje van 3 zien lachen. En oefenen met schrijven en tekenen. Eigenlijk zou ik blij moeten zijn.. maar waarom kan ik dit niet? Waarom vind ik het zo moeilijk? Ik voel me hopeloos en machteloos.

Dit ben ik, de echte ik.