Op school is hij niet geliefd en in 4 jaar is hij 3x uitgenodigd voor een feestje. Afspreken doet hij ook bijna nooit want ouders pesten net zo hard mee, "ik mag niet met jou afspreken want mijn mama vind jou stom" deze moeder is ook nog eens overblijf moeder en dus is hij standaard het pispaaltje tenzij het niet anders kan blijven mijn kinderen niet meer over.
Welke normen en waarde geef je je kind dan mee?
Met was het weer raak op de voetbal, hij heet Enzo en andere jongens blijven hem pesten met "enzo knol" en achter hem aan rennen. Mijn zoon ontploft en slaat, ik keur het gedrag absoluut niet goed hoor maar gek is het niet dat de bom dan een keer ploft. Ouders worden boos op mij en mijn zoontje als ik aangeef dat het niet gek is als er een reactie komt op het pesten wordt dat weg gewuifd want zijn reactie is niet goed. Nee weer een moeder noemt mijn kind een "vervelend rot kind" tegen haar kind waar mijn zoontje bij staat.
Nu zit mijn kind ontroostbaar op de bank, tranen met tuiten. Hij wilt niet meer voetballen, hij wil niks meer ook het schoolreisje morgen niet.
Mijn hart breek in een miljoen stukken en ik bijt letterlijk op mijn tong om niet in tranen uit te barsten.
Waarom is de wereld zo gemeen voor iemand die anders is, iemand die iedere dag worstelt met het leven en zichzelf.
Waarom ben ik steeds die loeder moeder? Ja ik spreek mijn kind op zijn gedrag aan maar al die andere kinderen zijn heilig. Ik heb de neiging om in de groeps app te zetten dat ik hoop dat de ouders van de kinderen die hem pesten trots op zichzelf zijn, zo trots dat hij uit het team gepest is en niks meer wilt en zichzelf haat en hun kinderen natuurlijk engeltjes zijn.
En dan vinden we het gek dat kinderen van 13 zichzelf van het leven beroven of rond die leeftijd al een strafblad hebben. Moeten we niet eens wat meer gaan kijken naar welke normen en waarde we onze kinderen mee geven?
Ik ben zo enorm boos, verdrietig en radeloos, ik zit met mijn handen in m'n haar...
Update: ik heb in de groeps app gezet hij al weken gepest en getreitert word en vandaag de druppel was die de emmer deed overlopen. Zijn reactie is niet oké maar wel begrijpelijk en heeft ook consequenties, hij is ook zeker geen engeltje. Dat ik hoop dat alle andere ouders wel super trots zijn op hun engeltje. Inmiddels zit ik met een ontroostbaar kind dat zichzelf haat en dood wil. Hij niet mee doet in dat team en heel veel succes gewenst met hun team.
Geen reactie afgewacht en mezelf uit de groep verwijderd.
