Eerder dit jaar werd ik op een ochtend wakker met knallende hoofdpijn. Eigenlijk beter gezegd volgde dit op een nacht waarin ik eigenlijk niet had geslapen. Ik meldde mijzelf ziek voor mijn werk, met de verwachting dat ik 1 of maximaal 2 dagen later wel weer op de been zou zijn. Niets bleek minder waar, want inmiddels zijn we velen weken verder en inmiddels zijn we nog geen stap verder. Ik ben aan het uitvinden waar de oorzaak zit, zelf want de afspraak bij de psycholoog laat lang op zich wachten. 

Het voelde onwerkelijk, raar. De eerste dagen van mijn ziekmelding voelde ik me ook echt ziek. Ik had hoofdpijn, was duizelig en vooral heel erg moe. Ik schaam me diep voor het aantal uur dat ik elke dag in bed doorbracht, hoeveel uur ik sliep. Ik schaam me ook voor de staat waarin mijn huis zich bevond na een aantal weken. Schoonmaken was wel het laatste waar ik puf voor had. 

signup

Word lid en beloon de maker en jezelf!

Loading full article...