Vanmorgen 7 uur, de wekker gaat af. Sluimeren!! Nog even 10 minuten wakker worden! Als de wekker voor de 2e keer af gaat, stap ik uit bed, kleren aan, spullen voor Aïsha bij elkaar graaien. Als ik de deur van haar slaapkamer open doe, komt er een zure lucht op me af. Wat is dat toch? Ze zal toch niet gekotst hebben? Nee, dan had ik haar wel horen huilen!  Eerst maar even haar raam open doen, want die kan nu veilig open sinds wij de veiligheids wand hebben gemaakt! ( in dit blog lees je welk verhaal daar achter zit  https://yoo.rs/joyce.de.boer/blog/joyce-s-life-zo-moeilijk-is-het-toch-niet-1488288485.html?Ysid=39676 )

Normaal gesproken komt het koppie van Aïsha meteen uit haar wolkje van haar bed. Nu is het stil....Zal wel laat in slaap gevallen zijn , denk ik bij mezelf. Eerst haar kleren bij elkaar zoeken, nieuw pak luiers uit de doos, want beneden zijn ze op, brood smeren en koffie voor mezelf maken, dan kan mijn moppie nog even rustig wakker worden. Als ik haar onbijtje klaar heb, ga ik weer naar boven. 

Nog steeds hangt er dat rare luchtje in haar kamer, wat ik niet helemaal thuis kan brengen. Ik steek mijn hoofd door de wolk om Goedemorgen mooi meisje te zeggen, maar deins weer terug! MIJN HEMEL!!! WAT EEN LUCHT!!! Hoe kan ik het beste omschrijven wat mijn neusgaten in kwam......Denk aan de lucht van 10 pakken zure melk, die je in een emmer hebt gegoten en een dag in een warme afgesloten ruimte laat staan om vervolgens de deur weer open te doen.......zo'n lucht! BLERGHHHHH . Ik neem een grote hap lucht en ga weer met mijn hoofd door de wolk om Aïsha wakker te maken.....ik kijk....en zie mijn arme moppie liggen, gezicht onder de opgedroogde kots, haar dekbed onder, knuffels...alles! Ook dat nog!! En ik voel me meteen schuldig! Waarom heb ik niks gehoort!! Heeft ze de hele nacht zo gelegen!!" Lief, mooi meisje toch! Wakker worden..."zeg ik zacht. 

Aïsha doet haar ogen open en kijkt me druilerig aan. "Ben je misselijk lieverd?" Ik hoop dat ze begrijpt wat ik bedoel...."Ja", zegt ze zacht, ze kan tegenwoordig Ja en Nee zeggen, wat voor ons al een hele verademing is , want zo kunnen we toch beter begrijpen wat ze wel of niet wil. "Moppie toch! Wil je in bad?" Weer een zachte "ja" als antwoordt. Dan is ze echt beroerd want normaal staat ze te jumpen als een gek! "Nou, kom maar, gaan we snel de vieze pyama uit doen!" Ze jengelt een beetje en krabbelt rustig overeind. Ik neem haar mee naar de badkamer, snel die stinkende pyama uit, terwijl ik de kokhals neigingen onderdruk. Water aan en hop in bad! Eendjes erbij, lekkere Zwitsal Schuimbad erin (blijft zalig dat luchtje!!) en mijn prinsesje in bad. 

Normaal is ze uitbundig en maakt ze veel geluid, nu dompelt ze zich alleen maar onder en kijkt me sloom aan. Ze is echt niet lekker.

Loading full article...