#geschiedenis In de oudheid was de manier waarop met de tijd werd omgegaan door gegevens met betrekking tot religie, seizoenen en een beetje astrologie, aangezien deze methode helemaal niet nauwkeurig was, werd wiskundige en astronomische kennis opgenomen, wat resulteerde in de eerste maankalenders, waar de lucht de referentie was voor het meten van tijd, met behulp van de positie van de planeten en de fasen van de maan, of die de overgang van de ene maand naar de andere bepaalden, was de baan van de maan, toen deze terugkeerde naar de beginfase werd de maand beëindigd, zodra de 12 maanmaanden verstreken waren, werd begrepen dat er een jaar was verstreken. Toen was het nodig om het verstrijken van seizoenen op te nemen, dus werden lunisolaire kalenders gemaakt, waar maanden werden gegroepeerd op basis van klimatologische perioden.

de eerste kalender in de geschiedenis, sinds het meer dan 5 duizend jaar geleden door de Sumeriërs werd gemaakt, waren dit de inwoners van het dorp Mesopotamië, dat werd gekenmerkt door een zeer geavanceerd volk, ze waren pioniers in het verdelen van de dag in verschillende delen, met name in twaalf danna van dertig ges elk, met andere woorden, ze verdeelden de dag in 12 uur en elk van deze uren was verdeeld in 30 delen, de Babyloniërs leverden ook hun bijdrage, zij waren degenen die bedachten om de dag in 24 uur te fragmenteren en op hun beurt elk uur, in 60 minuten, deden ze deze aanvraag op basis van het feit dat het getal 60 een zesde van een cirkel vertegenwoordigt, een resultaat dat ze verkregen door het getal 5 te vermenigvuldigen met De 12 maanden van het jaar, Het getal 5 vertegenwoordigt het aantal planeten dat voor die tijd bekend was, namelijk Jupiter, Saturnus, Mars, Venus en Mercurius