Op een dag
leef ik alleen
nog in je hoofd
naast je zorgen
over morgen.

We praten
niet meer
langs onze neus weg
over de kinderen
en hun rapport.
Het zal niet meer.
Zij zijn niet langer
van ons.

Ik ben weg,
ik ga weg
al wil ik liever
naast je blijven lopen.
Maar ze hebben me
te grazen nog voor
de grond is omgewoeld.



© Katrien Dierick

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

M.J. Waal
Zwaar maar heel mooi!!!!
Reply
Katrien
M.J. Waal Dank je. Soms moet iets gewoon geschreven worden. Dat komt dan van ergens diep vanbinnen.
Reply