keuzes, deel 10
Ik zat thuis, voor het eerst in 25 jaar had ik geen werk, had ik niks om over na te denken, niks om te organiseren. Ik voelde me verloren, gefaald en verraden. Ik had geen flauw idee wat ik moest doen, hoe ik het ging doen en waar ik naar toe wilde en hoe ik daar moest komen. Ik was 40 jaar oud en kon de bijstand in, niet dat ik dat van plan was want met hulp van mijn vader kwam ik een heel eind met de vaste lasten, maar dat was wel mijn positie in de maatschappij, een werkeloze thuiszitter die gefaald heeft.
Mijn vader vond dat ik wel even wat rust verdient had en wilde mij wel een maand of twee a drie onderhouden zodat ik een beetje bij kon komen en samen met hem kon werken aan de belastingclaim die nog in de erfenis zat.
Loading full article...
