Roggestro is het meest geschikt om mee te vlechten, dit werd vroeger ook gebruikt voor strodaken en manden. Haver en tarwe zijn korter en stugger. Ook moet het stro eerst drogen omdat het anders kan gaan schimmelen.

Eerst schonen we het materiaal.
We halen het stro door een hark.

Hiermee verwijderen we de kleine stukjes, het onkruid schudden we eruit en de aren worden eraf geknipt. Muizen eten aren en zouden daarmee je korf vernielen.
Ook ziet het er nu netter uit.

Daarna beginnen we met het het vlechten, het stro is vochtig gemaakt en het vlechtband (van bamboe) ook. Goed vasthouden, we klemmen er een tie-rib omheen

 en vlechten het begin van het stro aan de band vast. Hierna gaat er een manchet (bijvoorbeeld PVC) om het stro, en daar steken we nieuw stro in om een gelijke dikte te houden. De tweede ring wordt aan de binnenste ring vast gemaakt door het vlechtband nog steeds door het oog te halen.

Met een zelf gemaakt instrument steek je daarna halverwege de vorige ring recht in en bind de nieuwe ring daar aan vast. Liefs in verhouding.

Hier een van de avonden, we krijgen voldoende aandacht, en koffie of thee, van onze leermeester. Het moeilijkste vinden we het bevestigen van nieuw vlechtband. Dit moeten we vastmaken met de oude band.

De eerste 4 ringen naast elkaar leggen om de bovenkant vlak te krijgen.  Daarna schuin insteken om de bolvorm te maken. Alles strak aantrekken om de korf zo stevig mogelijk te maken. Daarbij vervormen we soms de korven. 

Ook zijn alle korven uniek, ze verschillen daarnaast ook in grootte.