#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.

“En als de ouders gelukkig zijn en de kinderen niet? Wat dan?” Julia was nu echt op dreef. “Lieve schat, je bent nu boos. En ik begrijp heus dat je de situatie moeilijk vindt. Misschien lijken papa en ik nu gelukkig, maar ook wij vinden het moeilijk. Ik in ieder geval wel. En omdat ik de scheiding wilde, ben ik misschien de eerste die weer gelukkiger wordt. Het was jullie keuze niet, jullie moesten er wel in mee en dat is moeilijk, dat begrijp ik echt wel, al denk jij nu van niet. We moeten allemaal nog wennen. Het komt echt wel goed.” Leonie pakte Julia’s hand en voelde even dat Julia haar hand terug wilde trekken. Toch deed ze dat niet.

“Hoe weet jij nu dat papa gelukkig is? Praat hij met je dan?” Julia keek Leonie even kort aan. De boosheid was verdwenen, maar haar gezicht was vertrokken van verdriet. “Hoe zit het nou met die vriendin?” Leonie probeerde de vraag zo neutraal mogelijk te stellen. “Toen we gisteren thuis kwamen van jouw verjaardag, was ze er, Suzanne. En ze bleef ook eten. Ze zat onwijs geïnteresseerd te doen en zij en papa zaten al steeds naar elkaar te lachen. Ik heb papa echt nog nooit zo kinderachtig gezien. Na het eten gingen ze opruimen en toen ik de keuken in liep, stonden ze te zoenen. Getver, zo vies. Dus ik heb de keukendeur hard dichtgegooid en ben naar m’n kamer gegaan.” Leonie keek Julia verbijsterd aan. Wat een sukkel was die man toch! Hoe verzon hij het om met drie kinderen in huis te gaan staan zoenen met zijn vriendinnetje! Ze dwong zichzelf neutraal naar Julia te reageren. “En toen? Kwam hij naar je toe?” vroeg ze. “Ja, tien minuten later pas. En ik heb niks tegen hem gezegd. Ik heb gezegd dat hij uit mijn kamer moest. Vanochtend zat hij met me te slijmen, maar ik heb alleen boos naar hem gekeken.”

“Och meisje, en nu loop je er al de hele dag mee rond!” Leonie sloeg haar armen om Julia heen. Julia gaf zich gewonnen en hing tegen haar moeder aan. Ze was moe en uitgeput. “Thee?” vroeg Leonie uiteindelijk. “Ja, met een groot stuk chocola”, voegde Julia eraan toe. Leonie zag dat er een glimlach doorbrak op Julia’s gezicht.

Loading full article...