#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze is net gescheiden en verhuisd naar haar eigen appartementje, waar ze een nieuw leven opbouwt, samen met haar drie kinderen waarover ze het co-ouderschap deelt met haar ex-man. Je kunt het verhaal vanaf deel 1 lezen via deze link. 

Wat aan dit deel vooraf ging, lees je via de link hieronder.

Het was zaterdag en Leonie was thuis. Haar kinderen zouden bijna weer thuis komen. Ze miste ze best. Ze was tenslotte nog nooit zo lang zonder ze geweest. Het lot van een gescheiden moeder. Daar hoorde bij dat je soms je kinderen een tijdje niet zag. Volgend jaar kon Erik weleens drie weken met ze weg willen in de zomer, dan zou ze nog langer zonder ze moeten. Gelukkig hadden ze het dit jaar op deze manier kunnen regelen, een week vond ze wel lang genoeg. Leonie besloot even bij haar ouders langs te gaan, die had ze nog niet gesproken na het grote nieuws van Dagmar.

Leonie liep via de zijkant van haar ouderlijk huis achterom, ze ging eigenlijk nooit door de voordeur. In de tuin was haar vader bezig wat op te ruimen. “Hey meissie” begroette hij haar en gaf haar een kus op haar wang. Zijn handen hield hij in de lucht “ik heb vieze handen”, verklaarde hij. Leonie grinnikte. “Zo, aanstaande opa”, zei ze, haar vader’s reactie peilend. Haar vader keek haar aan. “Ja, dat is ook wat hè? Als ik nou iets niet verwacht had, dan was het dat wel. Ik dacht altijd dat Michiel geen kinderen wilde.” “Nou”, zei Leonie “dat is nou precies wat ik ook dacht”. Zo grappig was dat altijd, zij en haar vader leken zoveel op elkaar. Ze was benieuwd naar de reactie van haar moeder, die was vaak totaal anders. Leonie liep voor haar vader uit de keuken in.

Loading full article...